آیا درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی ممکن است؟

درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی بسته به شدت بیماری، اغلب می‌تواند در بهبود درد مؤثر باشد. یکی از عواملی که باعث بروز درد کمر، پا یا گردن می‌شود عارضه‌ای به نام تنگی کانال نخاعی است که ممکن است بسیاری از بیماران را درگیر کند.

این بیماری می‌تواند به دلیل افزایش سن در بزرگسالان اتفاق بیفتد، چون به خاطر فرسودگی ستون فقرات امکان ایجاد تنگی نخاع وجود دارد. یکی از راهکارهای درمانی این عارضه انجام عمل‌های جراحی است، اما به دلیل عوارض بالای آن‌ها، معمولا از درمان‌های غیر جراحی برای بیماران استفاده می‌شود. در صورت نیاز به جراحی باید از یک دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع در این حوزه کمک بگیرید.

آیا درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی ممکن است؟

 

علائم تنگی کانال نخاعی

این عارضه با بروز دردهای مختلف پدیدار می‌شود. از آنجایی که عصب‌های نخاعی بر اثر تنگی کانال تحت فشار شدید قرار می‌گیرند، بنابراین، بر تمامی عصب‌های تحت پوشش خود تاثیر می‌گذارند. به همین خاطر این نوع درد از قسمت باسن آغاز می‌شود و تا انتهای پاها و کف آن‌ها کشیده می‌شود. معمولا دردهایی که در کمر و گردن احساس می‌شوند با تغییر موقعیت بدنی بهبود پیدا می‌کنند.

با خم شدن به جلو، دراز کشیدن و نشستن می‌توان از شر دردهای نخاعی خلاص شد، اما این کار باعث تسکین این مشکل نمی‌شود و تنگی کانال همواره وجود دارد. در اغلب موارد درد در کمر، گردن و پشت بدن ایجاد می‌شود و شدت آن به میزان آرتروز بستگی دارد.

برخی از بیماران هرگز دردهای کمر و نخاع را تجربه نمی‌کنند و زمانی که از این بیماری در بدن خود اطلاع پیدا کردند، تنگی نخاعی برایشان قابل باور نیست. اعصاب نخاع وظیفه دارند حس‌های نواحی گوناگون بدن را تقویت نمایند؛ به همین خاطر زمانی که دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند، در نواحی دیگر بدن نیز درد احساس می‌شود.

چنانچه فشار عصبی افزایش پیدا کند، دردهای سوزشی بیشتر می‌شوند و افزون بر آن بی‌حسی و گزگز پاها نمایان می‌شوند. اما همه افراد این نشانه‌ها را مشاهده نمی‌کنند. اگر فشار روی نخاع همواره بالا برود در قسمت پاها ضعف ایجاد می‌شود.

بیماران متعددی نیز افتادگی پاها را به عنوان علایم این بیماری گزارش می‌دهند؛ زیرا زمانی‌که قصد راه رفتن دارند احساس ناخوشایندی در پاهای خود احساس می‌کنند و بر این باور هستند که پاهای آن‌ها در حال کشیده شدن است؛ بنابراین این دسته از بیماران نیاز به روش‌های درمان تنگی کانال نخاعی به غیر از جراحی دارند.

دردهایی که بر اثر تنگی نخاع به وجود می‌آیند به هنگام ایستادن، راه رفتن یا حتی برخاستن می‌توانند تشدید پیدا کنند و باعث ناراحتی افراد شوند.

این دسته از بیماران نمی‌توانند مسافت‌های زیادی را با پای پیاده طی کنند و پیاده روی بیشتر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ متر موجب بروز درد و سایر نشانه‌های تنگی نخاع خواهد شد؛ چون فشار نخاعی بالا می‌رود و باعث ضعف در افراد می‌شود. کسانی‌که بسیار خم می‌شوند، به مدت طولانی می‌ایستند یا استراحت‌های پی در پی دارند، به اسپاسم عضلانی و گرفتگی آن‌ها دچار می‌شوند یا علائمی همچون مور مور یا گزگز اندام بدن را تجربه می‌کنند.

روش‌های دارویی برای درمان تنگی کانال نخاعی

در ستون فقرات کانال نخاعی وجود دارد که متشکل از اعصاب و عروق بی‌شماری است که از این ناحیه عبور می‌کنند. اگر به هر دلیلی به ستون فقرات صدمه‌ای وارد شود، فشار روی کانال نخاعی افزایش پیدا می‌کند. این موضوع باعث می‌شود دردهای فراوانی در نواحی گوناگون مثل پاها، کمر، گردن و ... به وجود بیاید. این نوع دردها را به کمک روش‌های دارویی یا اصلاح سبک زندگی می‌توان درمان کرد

⦁ در وهله اول امکان دارد برای آرام کردن درد انواع درمان‌های دارویی همچون مسکن‌ها برای بیماران تجویز شود. بسته به شدت درد یک یا چند داروی مسکن برای افراد در نظر گرفته می‌شود.

⦁ از آنجایی‌که رشته‌های عصبی موجود در کانال نخاعی بر اثر فشار دچار التهاب می‌شوند، بنابراین، از قرص‌های ضد التهاب برای بهبود آن‌ها استفاده می‌شود. در حقیقت مسکن‌ها همان ضدالتهاب‌ها هستند.

⦁ NSAID نام دیگر داروهای غیر استروئیدی و ضد التهاب‌ها است که برای بهبود ریشه‌های عصبی کاربرد دارند و درد مفاصل ستون فقرات را التیام می‌بخشند. با کم شدن التهابات محیط داخلی کانال نخاعی گشادتر شده و از میزان درد بیماران کاسته می‌شود.

⦁ مسکن‌های NSAID عبارتند از: ایبوپروفن، نوافن، استامینوفن، ناپروکسن، ژلوفن و آسپرین که برای تسکین دردهای نخاعی نیز مناسب هستند.

⦁ اگر دردهای نخاعی در مقابل مسکن‌های ذکرشده مقاومت کنند، از داروهای قوی‌تری مانند کورتیکواستروئیدها برای درمان استفاده می‌شود که نوعی ضد التهاب به حساب می‌آیند.

⦁ کورتیکواستروئیدها برای برطرف کردن تورم و التهاب فواید زیادی دارند، اعصاب نخاعی را تحریک می‌کنند و در نهایت دردهای شدید را بهبود می‌بخشند.

⦁ قبل از تجویز داروهای ضد التهاب نشانه‌های بیماری در بدن افراد مورد بررسی قرار می‌گیرد، سپس مصرف کورتیکواستروئیدها را به شکل دوره‌ای تا حدود ۵یا ۶ روز آینده به بیماران توصیه می‌کنند.

⦁ افراد زیادی با کمک ضد التهاب‌ها پس از چند روز از شر دردهای نخاعی یا عصبی در دست‌ها و پاهای خود خلاص می‌شوند.

⦁ اگر دردهای نخاعی ریشه عصبی داشته باشند، داروهای اعصاب برای افراد تجویز خواهد شد. این داروها نورولپتیک نام دارند و برای التیام بخشیدن به نوزون‌های بیش فعال در اعصاب نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

⦁ با کمک داروهای نورولپتیک علاوه بر کانال نخاعی درهایی که در دست‌ها و پاها ایجاد شده‌اند نیز تسکین پیدا می‌کنند، چون با اعصاب نخاعی ارتباط دارند و آسیب دیدگی این ناحیه بر روی سایر اندام‌های بدن هم تاثیر می‌گذارد.

⦁ به عنوان آخرین راهکار می‌توانیم به داروهای تزریقی اشاره کنیم که همان کورتیکواستروئیدی‌ها هستند. زیر مجموعه‌های این دارو شامل تریامسینولون، متیل پردنیزولون و دگزامتازون هستند.

⦁ داروهای کورتیکواستروئیدی را با یک بی‌حس کننده مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین ترکیب می‌کنند و به نواحی دردناک ستون فقرات کمری یا گردنی تزریق می‌نمایند.

⦁ معمولا داروی بالا را به اپیدورال ستون فقرات تزریق می‌کنند که در میان مهره استخوانی و کیسه سخت جای گرفته است، این ناحیه تقریبا در فضای مجاور اعصاب و طناب نخاعی واقع شده است.

درمان تنگی کانال نخاعی از طریق طب سوزنی چگونه انجام می‌شود؟

یکی از روش‌های موثر برای درمان تنگی کانال نخاعی غیر از جراحی، طب سوزنی است که برای التیام دردهای نخاعی و علادم این بیماری فواید فراوانی به دنبال دارد. علاوه بر آن کسانی که به چسبندگی عضلات مبتلا شده‌اند نیز می‌توانند به کمک طب سوزنی به درمان خود بپردازند.

گاهی مواقع درمان‌های طب فیزیکی نتیجه مناسبی برای درمان تنگی نخاع بدون جراحی به وجود نمی‌آورد و انجام آن برای تعدادی از بیماران بی فایده است. به همین خاطر افراد باید به فکر درمان‌های جراحی و عوارض آن‌ها باشند.

در روش طب سنتی از سوزن‌های متعددی برای تنگی کانال نخاعی استفاده می‌کنند و آن‌ها را در نواحی ویژه‌ای از بدن بیماران قرار می‌دهند. پس از کاشتن سوزن‌ها در بدن اثرگذاری آن‌ها آغاز می‌شود، اما با توجه به نواحی مختلف بدن، عمق سوزن‌ها با یکدیگر تفاوت خواهد داشت تا بیشترین تاثیر ممکن را برای درمان بیماران داشته باشد. محققان اطلاعی درباره اثرگذاری این روش برای بهبود بیماری نخاعی ندارند، با این وجود نمی‌توان از مزیت‌های این شیوه قدیمی چشم‌پوشی کرد.

یکی از مزایای انجام این کار التیام دردها است و به دنبال آن حالت تهوع بیماران نیز برطرف می‌شود که به خاطر انجام شیمی درمانی در افراد به وجود می‌آید. کسانی‌که در قسمت بالایی کمر خود درد را احساس می‌کنند باید در نواحی خاصی مثل گردن، شانه، سر و قسمت فوقانی کمر سوزن‌های مورد نظر را به کمک متخصص استفاده نمایند تا این نقاط را به خوبی تحریک کنند. اما در افرادی که درد را در قسمت پایینی کمر حس می‌نمایند جایگذاری سوزن‌ها متفاوت است. در این افراد سوزن‌های مخصوص در پاها، پشت زانوها، پایین کمر، لگن، معده و دست‌ها قرار داده می‌شود.

این روش درمانی برای بهبود گردش خون بسیار مفید است و در مغز، عضلات یا نخاع موجب تولید مواد شیمیایی مورد نیاز می‌شود که برای دستگاه تنظیم داخلی بدن مزایای زیادی در پی دارد.

این مواد می‌توانند اندورفین و سایر مواد عصبی باشند که در اندام‌های خاص بدن ترشح می‌شوند. برای درمان تنگی کانال نخاعی بدون عمل جراحی می‌توانید از روش طب سوزنی الکتریکی استفاده کنید؛ زیرا با به کار بردن این شیوه سرعت ورود جریان انرژی به بدن را افزایش خواهید داد.

آیا روش کایروپراکتیک به درمان تنگی کانال نخاعی کمک می‌کند؟

کایروپراکتیک که به درمان دستی معروف است، یکی دیگر از درمان‌های غیرجراحی است که برای بهبود ستون فقرات یا تنظیم و تطبیق آن‌ها در جای درست کمک قابل توجهی می‌کند. در این روش اختلالات سیستم اسکلتی، عضلانی به کمک شیوه‌های تشخیصی شناسایی می‌شود و برای درمان یا پیشگیری از آن‌ها اقدامات لازم انجام می‌گیرد.

در این روش حرکات ویژه‌ای بر روی بدن بیمار و نواحی صدمه دیده انجام می‌شود که شامل نرمش و آموزش استفاده صحیح از اندام‌های گوناگون بدن است.

در کایروپراکتیک هیچ دارویی برای افراد تجویز نمی‌شود و معمولا بیمار را به مشاوران تغذیه ارجاع می‌دهند. در اصل این نوع درمان را تنها با دست درمانگر به انجام می‌رسانند اما امکان دارد از شیوه‌های درمانی دیگر نظیر فیزیوتراپی نیز استفاده کنند تا نتیجه بهتری حاصل شود. برای شروع از بیماران درخواست می‌کنند که بر روی تخت دراز بکشند،

سپس با دست نقاط ویژه بدن را فشار می‌دهند تا نیروی مورد نظر به آن‌ها وارد شود. امکان دارد برخی از نواحی بیشتر از سایر نقاط تحت فشار قرار گیرند. در این روش نواحی آسیب دیده یا اندام‌های نزدیک آن‌ها را می‌پیچانند یا ضربه‌هایی را به شکل ناگهانی به این نقاط وارد می‌کنند یا ممکن است بخشی از اندام‌ها را بیشتر از سایرین بکشند. به کمک این کار مفاصلی که قادر به انجام حرکات درست نیستند و قفل شده‌اند به وضعیت نرمال برمی‌گردند، در نتیجه عملکرد سیستم عصبی و ستون فقرات بهبود پیدا می‌کند و از دردهای بیماران کاسته می‌شود.

عوارض درمان تنگی کانال نخاعی با ورزش

کسانی که به این عارضه مبتلا هستند باید از انجام برخی از فعالیت‌های ورزشی خودداری نمایند. این دسته از افراد اجازه دویدن ندارند، چون دویدن اثر فراوانی بر ستون فقرات می‌گذارد و ضربات متعددی را به این ناحیه وارد می‌کند، به همین علت امکان دارد کمردرد و سایر نشانه‌های عصبی در کانال نخاعی عود کنند. پیاده روی‌های طولانی برای بیماران مناسب نیست. این افراد باید به راه رفتن‌های کم و کوتاه مدت بسنده کنند؛ زیرا خستگی‌های عضلانی می‌توانند کانال نخاعی را بیشتر از مواقع دیگر تحت فشار قرار دهد.

برای درمان غیر جراحی تنگی کانال نخاع باید از انجام ورزش‌های تماسی مثل فوتبال، بسکتبال و... اجتناب کنید زیرا موجب آسیب‌یدیدگی بیشتر در طناب نخاعی می‌شوند، به ویژه ورزش‌های رزمی که ضربات ناگهانی در آن‌ها قابل پیش بینی نیست.

انجام فعالیت‌های دیگر همچون پریدن و ورزش‌هایی که نیاز به پرش از ارتفاع دارند، برای کسانی که مشکلات نخاعی دارند مضر است. چون با هر بار پرش ممکن است مهره‌های ستون فقرات که دچار صدمه دیدگی شده‌اند جابجا شده و وضعیت بیمار را وخیم‌تر کند.

سنگ نوردی از جمله ورزش‌های دیگری است که مانع درمان تنگی کانال نخاعی می‌شود. افرادی که با عارضه تنگی نخاع دست و پنجه نرم می‌کنند، مهره‌های کمر یا گردن آن‌ها از حالت نرمال خارج شده است.

پس در صورت انجام سنگ نوردی و فعالیت‌هایی مثل آن امکان دارد وضعیت ستون فقرات پیچیده‌تر شود و فشار فراوان‌تری به آن وارد شود. گاهی اوقات بیماران نخاعی دست از انجام همه فعالیت‌های ورزشی می‌کشند و به دوچرخه سواری روی می‌آورند.

دوچرخه سواری نیز دارای مضرات فراوان است که احتمال دارد گریبان‌گیر بیماران نخاعی شود. به ویژه اگر تصمیم بگیرید که در نقاط ناهموار و تپه‌ها رکاب بزنید که در این صورت نشانه‌های بیماری تشدید می‌شود.

کسانی که قصد دارند درمان تنگي كانال نخاعي بدون جراحي را انجام دهند باید از حرکات کششی پشت بدن جلوگیری کنند. در این شرایط ممکن است دچار اکستنشن که همان خم شدن ستون فقرات است، شوند. انجام فعالیت‌های ورزشی و حرکات کششی گفته شده می‌تواند ساختار ستون فقرات را عوض کند و دردهای غیر قابل تحملی را به وجود بیاورد.

درمان تنگي كانال نخاعي با فیزیوتراپی به چه صورت است؟

برای تصحیح فرم بدن معمولا از حرکات و روش‌ فیزیوتراپی استفاده می‌شود. در این روش درمانی عضلات شکم، ران پا تقویت شده و کشش ماهیچه‌ها در کمر اتفاق می‌افتد. انجام تدریجی این تمرینات موجب اصلاح ستون فقرات می‌شود و وضعیت این ناحیه را تغییر می‌دهد، در نتیجه فضای آزادانه‌تری در کانال نخاعی به وجود می‌آید.

چنانچه در شکم، باسن، ستون فقرات و عضلات مرکزی کمر احساس ضعف ایجاد شود، انرژی فراوانی برای راه رفتن و حتی ایستادن بیماران صرف می‌شود.

مصرف انرژی بیشتر در بدن باعث می‌شود که به ستون فقرات نیروی بیشتری وارد شده و فشار بالایی به آن تحمیل شود. فیزیوتراپی ترکیبی از حرکات ورزشی و اصلاحی است که برای تقویت عضلات گردن نیز فواید بسیاری را در پی دارد.

برای این ناحیه از بدن تمرینات زیادی در نظر گرفته شده است، حتی هنگامی که افراد پشت میز نشسته‌اند می‌توانند این حرکات مفید را انجام دهند. این شیوه برای درمان قطعی تنگی کانال نخاعی بدون جراحی در طولانی مدت جوابگو نیست؛ زیرا اختلالاتی که در آناتومی کانال نخاعی ایجاد شده است با ورزش درمان نخواهد شد‌.

راهکارهای درمانی تنگی کانال نخاع بدون جراحی

یکی از راه‌های درمان تنگی کانال نخاع بدون جراحی ماساژ دادن نواحی آسیب دیده است. این شیوه می‌تواند برای شل کردن ماهیچه‌ها مفید باشد و آرامش بیماران را فراهم کند. این روش سفتی عضلات ستون فقرات را از بین می‌برد و میزان درد را کاهش می‌دهد. به کار بردن کمپرس سرد و گرم نیز برای بهبود دردهای ناشی از این عارضه می‌تواند، موثر باشد.

تاکنون درمان قطعی تنگی کانال نخاعی بدون جراحی کشف نشده است؛ بنابراین، برای بهبود گردش خون، تسکین دردهای نخاعی و کاهش التهابات این ناحیه می‌توانید از کمپرس سرد و گرم استفاده کنید.

کمپرس سرد فواید زیادی دارد و می‌تواند ناحیه صدمه دیده را دچار بی حسی موضعی کند. اما برای درمان تنگي كانال نخاعي بدون جراحي می‌توانید به صورت نوبتی از سرما و گرما درمانی بهره ببرید، چون در این حالت تاثیرات بیشتری خواهد داشت.

کسانی‌که به این عارضه دچار هستند باید در صورت داشتن اضافه وزن خود را به محدوده سالم BMI برسانند تا فشار کمتری به ستون فقرات وارد شود. از طرفی نحوه نشستن و موقعیت قرارگیری بیماران در شرایط مختلف بسیار حائز اهمیت است تا فشارهای ستون فقرات کاهش پیدا کند. این دسته از افراد باید از استعمال سیگار نیز خودداری نمایند.

سخن پایانی

در این مقاله به موضوع درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی پرداخته شد. روش‌هایی همچون کاهش وزن، فیزیوتراپی، کایروپراکتیک، طب سوزنی، پرهیز از ورزش‌های تماسی، ترک سیگار، مصرف مسکن‌ها، داروهای ضد التهاب و... برای درمان این عارضه مفید هستند.

اگر با کمک این روش‌ها تنگی کانال نخاع درمان نشود باید از عمل تنگی کانال نخاعی بدون بیهوشی یا با بیهوشی عمومی استفاده کنید. این عارضه باعث بروز دردهای غیر قابل تحمل در کمر، گردن و باسن می‌شود، به همین علت سلامتی افراد را مختل می‌کند و محدودیت‌های فراوانی را در زندگی آن‌ها به وجود می‌آورد. پس برای درمان موثر این عارضه می‌توانید به کلینیک ما مراجعه حضوری داشته باشید.

 

تماس و اخذ نوبت ویزیت با پزشک متخصص