نویسنده: دکتر فرزاد مریخ بیات

علت‌های تنگی کانال نخاع و جدیدترین روش‌های درمانی

 
تنگی کانال نخاع یکی از مشکلات شایع در میان افراد مسن‌تر است که علائم آن می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. در این وضعیت، فرد مبتلا به محض راه رفتن، به‌ویژه پس از چند قدم، دچار درد شدیدی در پاها می‌شود، به‌طوری که مجبور است برای کاهش درد، یا بنشیند یا به جلو خم شود. اگر شما هم دچار چنین علائمی هستید، احتمالاً به تنگی کانال نخاعی کمری مبتلا هستید و باید به آن توجه جدی داشته باشیدو اگر این وضعیت به‌موقع تشخیص داده نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری مانند از دست دادن توانایی حرکت یا آسیب‌های دائمی عصبی شود
خوشبختانه، با پیشرفت‌های پزشکی و دسترسی به متخصصان با تجربه، امکان مدیریت و درمان این عارضه وجود دارد. در این مقاله، علاوه بر بررسی علائم و علل تنگی کانال نخاعی، به معرفی روش‌های مؤثر درمانی خواهیم پرداخت. اگر به دنبال یک دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع هستید، راهنمایی‌های ما به شما کمک خواهد کرد تا با بهترین روش‌ها و راهکارهای درمانی آشنا شوید و زندگی بدون درد را دوباره تجربه کنید.
 

علت‌های تنگی کانال نخاع و جدیدترین روش‌های درمانی

 

آنچه در این مقاله می خوانید:

 

تنگی کانال نخاع چیست؟

تنگی کانال نخاعی (که عموم مردم آن را با نام بیماری تنگی نخاع می‌شناسند) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فضای داخلی ستون فقرات که نخاع و ریشه‌های عصبی را در بر می‌گیرد، باریک می‌شود و در این بیماری تنگ شدن کانال نخاعی را شاهد هستیم. این تنگ شدن ممکن است باعث فشار بر روی نخاع و اعصاب شده و علائمی مانند درد، بی حسی، ضعف و مشکلات حرکتی ایجاد کند. 
شایع‌ترین محل برای به وجود آمدن تنگی کانال نخاعی معمولاً در قسمت‌های بالاتر ستون فقرات یا همان گردن یا پایین ستون فقرات یعنی کمر است و بیشتر به دلیل پیر شدن، آسیب، التهاب یا رشد زائد استخوان اتفاق می‌افتد. تشخیص تنگی کانال نخاعی با استفاده از تست‌های بالینی، رادیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک امکان پذیر است. انتخاب نوع روش درمانی برای تنگی کانال نخاعی بستگی به شدت علائم در هر فرد، محل تنگ شدن و علت آن دارد. 
برخی از روش‌های درمان شامل دارو، تزریق، فیزیوتراپی، جراحی و مداخلات غیر جراحی هستند. این بیماری در همه افراد به یک شکل بروز نمی‌کند و حتی ممکن است علائمی ساده مانند درد و بی‌حسی را تجربه نکنند؛ در حقیقت برخی از افراد مبتلا به این بیماری یعنی تنگی کانال نخاعی هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند. 
برخی از علائم شایع در افراد دارای تنگی کانال نخاعی علائمی همچون درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف عضلانی را می‌باشد. این بیماری دارای علائم صعودی می‌باشد یعنی علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند.
 

علت تنگی کانال نخاعی چیست؟ مهمترین دلیل آن

ستون فقرات مجموعه‌ای از استخوان‌هایی تشکیل شده یا همان مهره‌ها است که از ناحیه بالای تنه یعنی گردن تا پایین پشت بدن یعنی کمر قرار دارند. این استخوان‌ها نخاع و ریشه‌های عصبی را که درون یک حفره به نام کانال نخاعی قرار دارند، محافظت می‌کنند.
گاهی اوقات، فضای آزاد در کانال ستون فقرات کاهش پیدا می‌کند و تنگ شدن کانال نخاعی را ایجاد می‌کند. تنگی کانال نخاع ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد یا به دلایل زیر اتفاق بیفتد:
  • رشد استخوان اضافه یا زائد:  بیماری التهاب مفاصل یا آرتریت می‌تواند باعث ساییدگی و آسیب به غضروف‌های بین استخوان‌های ستون فقرات شود. در پاسخ به این آسیب، بدن ممکن است استخوان اضافی تولید کند که به عنوان خارهای استخوانی شناخته می‌شوند. این خارهای استخوانی ممکن است به داخل کانال نخاعی رشد کرده و بر روی نخاع یا اعصاب برگرفته شده از نخاع فشار بیاورند.
  • جابجایی دیسک:  دیسک‌ها همان بالشتک‌های ارتجاعی بین استخوان‌های ستون فقرات هستند، که نقش ضربه گیری برای استخوان‌های ستون فقرات را ایفا می‌کنند. گاهی اوقات، ماده نرم داخل دیسک ممکن است خارج شده و به سمت کانال نخاع حرکت کند. به وجود آمدن این حالت هرینا یا همان فتق دیسک است و بیرون زدگی آن باعث وارد شدن فشار بر روی نخاع یا اعصاب می‌شود که بیماری تنگی کانال نخاع را ایجاد می‌شود.
  • ضخامت رباط‌ها:  رباط‌ها حاثل اجتماع رشته‌هایی قوی از جنس بافت‌های مختلف و قوی هستند که استخوان‌های ستون فقرات را به هم متصل می‌کنند و باعث می‌شوند حرکت مهره‌ها محدودتر شود و از دررفتگی جلوگیری می‌کند. در طول زمان، رباط‌های موجود در ستون فقرات و اطراف آن ممکن است تغییر ضخامت بدهد و در کانال نخاع به اعصاب و خود نخاع فشار وارد کنند و بیماری باریک شدن کانال نخاعی را ایجاد کنند. رباط‌های ضخیم ممکن است باعث محدودیت حرکتی و فشار بر روی نخاع یا اعصاب ناحیه ستون فقرات شود.
  • تومورهای نادر:  تومورهای نادری ممکن است در دستگاه عصبی چه در دوران جواني چه در دوران پيري تشكيل شود که ایجاد این تومور‌ها باعث کاهش فضای موجود داخل کانال نخاع و در نهایت باریک شدن کانال نخاعی شود. این تومور‌ها در داخل یا اطراف ستون فقرات رشد می‌کنند و بر روی نخاع یا اعصاب فشار وارد می‌کنند و ممکن است مشکلات متعدد حسی-حرکتی را به ‌وجود بیاورند.
  • آسیب‌های ستون فقرات:  آسیب‌های وارده ناشی از تصادفات، سقوط، ورزش یا جراحی ممکن است باعث شکستگی، جابجایی یا التهاب استخوان‌های ستون فقرات شود. این موارد ممکن است باعث تغییر شکل کانال نخاعی شده و بر روی نخاع یا اعصاب فشار بیاورند. تورم بافت نرم در نزدیکی ستون فقرات پس از جراحی نیز ممکن است عامل دیگری برای تنگ شدن کانال نخاع باشد. ضربه، سقوط، تصادف یا جراحات دوران جوانی ممکن است باعث آسیب دیدگی سطح ستون فقرات چه در قسمت گردن چه در قسمت پایین کمر شود. این آسیب‌ها منجر به التهاب، تورم، خون ریزی و البته تغیرات در سطح ستون فقرات شده و باعث تغیرات در سطح ستون فقرات و تورم بافت نرم اطراف ستون فقرات و تغیرات در سطح ستون فقرات می‌شود که همه‌ی این موارد باعث باریک شدن کانال نخاعی و فشار به نخاع و اعصاب می‌شود. یکی از دلایل شایع تنگی کانال نخاعی، به‌ویژه در افراد مسن‌تر، رشد ضایعات و زوائد استخوانی نابجا است که به آن «استئوفیت» گفته می‌شود. این زوائد در اثر بیماری‌هایی مانند آرتروز (استئوآرتریت)ایجاد می‌شوند. در آرتروز، به‌ویژه در مفاصل بین مهره‌های ستون فقرات، علاوه بر کاهش ارتفاع غضروف بین مفصلی، کیست‌هایی در استخوان‌های دو طرف مفصل تشکیل می‌شود. این زوائد استخوانی، که مشخصه اصلی استئوآرتریت هستند، می‌توانند فضای کانال نخاعی را تنگ کنند. باید توجه داشت که تمام انواع آرتریت‌های التهابی علائم مشابهی ندارند و این ویژگی بیشتر در استئوآرتریت شایع است. یکی از دلایل شایع تنگی کانال نخاعی با افزایش سن همین تغییرات استخوانی است.

همچنین، تومورها نیز می‌توانند باعث تنگی کانال نخاعی شوند. این تومورها می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند. تومورهای خوش‌خیم ممکن است تنها بافت‌های ستون فقرات مانند غضروف، استخوان یا عضلات را درگیر کنند، اما تومورهای بدخیم می‌توانند ساختارهای درون کانال نخاعی، مانند نخاع و رشته‌های عصبی را تحت تاثیر قرار دهند. نکته بسیار مهم این است که برخی از تومورها در ستون فقرات ممکن است منشأ متاستاتیک داشته باشند و از سایر ارگان‌ها مانند سرطان پستان یا سرطان پروستات به ستون فقرات منتقل شوند. این موضوع مهم است چرا که این سرطان‌ها می‌توانند علائمی مشابه با کمردرد مزمن، مقاوم به درمان، ایجاد کنند و لازم است که تحت بررسی و ارزیابی دقیق قرار گیرند.

 

تاثیر سن بر تنگ شدن کانال نخاعی

باریک شدن کانال نخاعیی یک وضعیت است که در آن فضای داخل ستون فقرات که نخاع و ریشه‌های عصبی را در بر می‌گیرد، کوچک می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث ایجاد فشار بر روی نخاع و اعصاب شده و علائمی مانند درد، بی حسی، ضعف و مشکلات حرکتی در بازوها، پاها یا لگن ایجاد کند.
به طور کلی، این بیماری یعنی تنگ شدن کانال نخاعی معمولا در افراد دارای 50 سال به بالا رخ می‌دهد و علت آن معمولاً تغییرات مفصلی و یا آرتریتی در ستون فقرات است. آرتریت باعث فرسایش غضروف‌های بین مهره‌ها و رشد زائد استخوان در لبه‌های مفصل‌ها می‌شود. تغییرات به وجود آمده ناشی از باریک شدن کانال نخاعی فضای داخل کانال ستون فقرات را کاهش می‌دهد و در نهایت فشاری بر روی نخاع و اعصاب داخل کانال وارد می‌کند.
به علاوه، با افزایش سن، بافت‌های همبند (رباط‌ها) که استخوان‌های ستون فقرات را به هم متصل می‌کنند، سفت و ضخیم می‌شوند. این بافت‌های ضخیم ممکن است به داخل کانال نخاع حرکت کرده و بر روی نخاع یا اعصاب فشار بیاورند.به عبارت دیگر، افزایش سن باعث تغییر شکل و جایگزین شدن بافت‌های نرم با بافت‌های سفت و سخت در ستون فقرات می‌شود. این تغییرات باعث تضاد بین فضای لازم برای نخاع و رشته‌های عصب و فضای موجود در ستون فقرات می‌شود.برخلاف اینکه تنگ شدن کانال نخاع خطر جانی ندارد، اما ممکن است کیفیت زندگی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. بسته به شدت علائم، محل تنگ شدن و علت آن، روش‌های درمان مختلفی برای تسکین درد و بهبود عملکرد وجود دارد.
جنسیت و عوامل ژنتیک هم می‌توانند از موارد تاثیر گذار در ابتلا به باریک شدن کانال نخاعی باشند. زنان به دلایل نامشخص بیشتر از مردان در معرض تنگ شدن کانال نخاع قرار دارند. بعضی از افراد هم با یک کانال نخاع کوچک به دنیا می‌آیند. این افراد بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به تنگ شدن کانال نخاع قرار دارند.
 

علائم باریک شدن کانال نخاع

باریک شدن کانال نخاعی یک بیماری است که در آن فضایی که نخاع و ریشه‌های عصبی از آن عبور می‌کنند، به دلیل تغییرات سنی، التهابی یا آسیب‌های مکانیکی، تنگ می‌شود. این باریک شدن ممکن است باعث فشار بر نخاع و ریشه‌های عصبی شده و علائم مختلفی را ایجاد کند. در بسیاری از کیس‌های بیماری که دچار باریک شدن کانال نخاعیی هستند، علائمی مشاهده نشده است. علائم به وجود آمده حاصله از این بیماری با یک سیر صعودی پیشرفت می‌کنند و روز به روز بدتر می‌شوند. این علائم به آرامی و با شدت کم شروع می‌شوند ولی با گذر زمان پیشرفت بیماری مشهود است. علائم بستگی به این دارد که کدام قسمت از ستون فقرات دچار باریک شدن کانال نخاعی شده است و تحت تأثیر قرار گرفته است.
برخی از علائم رایج باریک شدن کانال نخاعی عبارتند از:
احساس درد و بی حسی در پاها، باسن یا ران که شاهد تشدید آن در زمان ایستادن و یا راه رفتن هستیم که در صورت خم شدن به جلو یا نشستن علائم کاهش پیدا می‌کند.
  • ضعف، سوزن سوزن شدن یا گزگز در پاها.
  • لنگیدگی پا و بی حس شدن اندام.
  • مشکلات در تعادل و راه رفتن.
  • درد و بی حسی در دست‌ها، گردن، شانه‌ها یا سر.
  • اختلالات در عملکرد مثانه، روده یا عضلات تحتانی.
این علائم ممکن است به صورت موقت یا دائم باشند و بسته به محل تنگ شدن کانال نخاع، در قسمت‌های مختلف ستون فقرات احساس شوند.
  • تنگی کانال نخاعی در قسمت پایین کمر: تنگی کانال نخاعی در ین قسمت می‌تواند باعث بروز درد یا گرفتگی در اندام تحتانی شود. این اتفاق را زمانی مشاهده می‌کنیم که به ستون فقرات مقداری فشار وارد شود مانند ایستادن‌ها و پیاده روی‌های طولانی مدت. اما هنگامی که به جلو خم می‌شوید و ستون فقرات شما تغییر وضعیت می‌دهد یا می‌نشینید، درد شما کمتر می‌شود و بروز علائم کمتر می‌شوند. در برخی افراد دارای باریک شدن کانال نخاعی در قسمت پایین کمر، کمر درد هم مشاهده شده است.
  • تنگی کانال نخاعی در ناحیه بالای ستون فقرات یعنی گردن: تنگی ایجاد شده در کانال نخاعی ستون فقرات گردن در علائمی با باریک شدن کانال نخاعی در ناحیه پایین کمر مشابه و در برخی متفاوت است. تنگی ستون فقرات در گردن می‌تواند علائم زیر را از خود به جای بگذارد:
  • بی حسی در اندام
  • گزگز یا ضعف در دست‌ها به خصوص در بازو و حتی در پاها
  • مشکلات به وجود آمده در حفظ تعادل و راه رفتن 
  • درد در ناحیه گردن
  • مشکلات در دفع روده یا مثانه یعنی مدفوع و ادرار
 

انواع روش‌ها برای تشخیص تنگی کانال نخاعی

پزشک شما ممکن است در مورد علائم و سابقه پزشکی شما بپرسد. برای کمک به یافتن مشکل، برای تشخیص محدودیت کانال نخاعیی، روش‌های مختلفی وجود دارد که به تصویربرداری از ستون فقرات و نخاع با استفاده از اشعه یا میدان مغناطیسی مربوط می‌شوند. برخی از روش‌هایی که بسیار رایج هستند را در زیر آورده‌ایم:
  • ام آر آی: می‌توان به عنوان بهترین روش برای تشخیص محدودیت کانال نخاعیی از آن نام برد. در این نوع از تصویربرداری بسیاری جزئیات ستون فقرات مانند ریشه‌های عصبی و یا تومورهای به وجود آمده توسط پزشک قابل تشخیص است. همچنین پزشک شما با استفاده از نتایج تصویربرداری ام آر آی  آسیب وارده به دیسک‌ها و رباط‌ها را تشخیص می‌دهد.
  • سی تی اسکن: استفاده از اشعه ایکس برای تصویربرداری در زوایای مختلف که به تعیین شکل و اندازه کانال نخاعی کمک می‌کند. این نوع تصویربرداری، تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف را ترکیب می‌کند.
  • رادیوگرافی: یک روش ساده و سریع برای بررسی ستون فقرات و شناسایی هرگونه آسیب استخوان یا رشد زائد استخوان.
روش‌های تشخیصی دیگری هم وجود دارد که در این قسمت سعی کردیم شایع‌ترین آنها را برای شما بیاوریم.
 

بهترین درمان بیماری تنگی کانال نخاعی را بشناسید.

روش درمانی که پزشک برای درمان شما انتخاب می‌کند بستگی به شدت بیماری و جایگاه بیماری و نوع بیماری شما دارد. برای درمان بیماری محدودیت کانال نخاعی انواع روش‌های درمانی وجود دارد که روش‌های درمانی برای محدودیت کانال نخاعی به وضعیت شما و میزان علائم شما بستگی دارد.

داروها 

پزشک شما ممکن است علاوه بر مسکن‌های عادی (در صورتی که مسکن‌های عادی درد شما را کم نکنند)، داروهای زیر را هم برای شما نسخه بنویسد:
  • داروهای ضد التهاب غیر استروئید یا به اصطلاح (NSAIDs): مکانیسم اثر این دارو‌ها به این شکل است که تورم و التهاب را کم کرده و درنهایت باعث کاهش درد می‌شوند.
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین: این داروها با تغییر سطح سروتونین و نورادرنالین در مغز، در درمان درد پایدار و مزمن مؤثر هستند.
  • داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین: این داروها با کنترل فعالیت عصب‌های درگیر، در تسکین درد نخاع و ریشه‌های عصبی کمک می‌کنند.

فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپیست با آموزش دادن تمریناتی ساده تا پیشرفته می‌تواند به بهبودی شما کمک کند. در این تمرینات سعی بر بدست آوردن هدف‌های زیر برای بدن شما می‌باشد:
  • انجام دقیق و مرتب این تمرینات قدرت و استقامت شما را افزایش می‌دهد.
  • باعث حفظ انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات شما می‌شود و عملکرد حرکتی شما را بهبود می‌بخشد.
  • حفظ تعادل شما را ارتقا می‌بخشد.
فیزیوتراپیست شما حرکات مختلفی را به شما آموزش می‌دهد که بعضی از آنها نیاز به داشتن وسایل حاصی ندارد و به راحتی در منزل قابل انجام است ولی بعضی به وسایل خاصی احتیاج دارد و یا باید در کلینیک‌های پیشرفته فیزیوتراپی زیر نظر فیزیوتراپیست و با تجهیزات پیشرفته انجام می‌شود.

تزریقات استروئیدی

یکی از اتفاقاتی که در محل آسیب می‌افتد، تورم در ناحیه‌ای است که تحت فشار قرار می‌گیرند. تزریق داروی استروئیدی به فضای موجود در اطراف اعصابی که به آن‌ها فشار وارد می‌شود امکان دارد باعث شود که التهاب و درد تا حدی کاهش پیدا کند. داروهای استروئیدی از خودشان عوارض جانبی زیادی به جای می‌گذارند. در صورت تزریق بیش از حد و پشت سر هم استروئید شاهد ضعیف شدن استخوان‌ها، تاندون‌ها و رباط‌های اطراف هستیم. به همین دلیل است که فواصل تزریق دوز‌های استروئید اغلب طولانی مدت است.

روش استفاده از سوزن برای رباط‌های ضخیم

گاهی اوقات، رباط‌های موجود در پشت ستون فقرات کمری بیش از حد ضخیم می‌شود. در این روش با وارد کردن ابزارهای سوزن مانندی از طریق پوست سعی بر این است که بخشی از ضخامت رباط از بین برود. انجام این روش باعث مهیا شدن فضای بیشتری در کانال نخاع برای کاهش فشار وارده بر اعصاب و نخاع است. در طول انجام این روش به شما مسکنی داده می‌شود تا به شما کمک کند در طول عمل درد حاصل از ورود سوزن را احساس نکنید. دوره نقاهت این روش بسیار کم است و معمولا افرادی که این روش را انجام می‌دهند همان روز به خانه بر می‌گردند.

انجام عمل جراحی در بیماران دارای محدودیت کانال نخاعی

جهت گسترش فضای کانال نخاع، چند نوع عمل جراحي وجود دارد كه عبارتند از:

  • لامينكتومي: در اين عمل، قسمت عقبي (لامينا) استخوان ستون فقرات كه آسيب ديده است، حذف مي‌شود. با اين كار، فضای كافي برای حركت نخاع و ريشه‌های عصبي فرآهم مي‌شود. گاهي نيز، جهت تثبيت ستون فقرات، استخوان حذف شده با قطعات فلزي و پيوندي به استخوان‌های همسایه وصل مي‌شود. 
  • لامينوتومي: در اين عمل، با حذف قسمت کوچکی از لامینا باعث برداشته شدن فشار از روی عصب می‌شوند. جرّاح، سوراخ کانال نخاعی را در قسمت آسيب دیده به اندازه کافی گشاد كرده تا به كانال نخاع فضای بيشتر داده شود و فشار از روی نخاع و اعصاب برداشته شود.
  • لامینوپلاستى: در این عمل، که فقط بر روی گردن انجام می‌شود، لامینا را به صورت یک درب باز می‌کنند. در این نوع از جراحی با ایجاد یک لولا برای لامینا ، کانال نخاعی را بزرگتر می‌کنند. این کار باعث می‌شود که فضای داخلی کانال نخاع بیشتر شود. قطعات مخصوص فلزی را در قسمتی که مورد جراحی قرار گرفته است؛ قرار می‌دهند تا ستون فقرات را تثبیت کنند.
این جراحی‌ها معمولاً باعث بهبود علائم محدودیت کانال نخاعی می‌شوند. نمی‌توان گفت که همیشه عمل جراحی باعث بهبود کامل محدودیت کانال نخاعی می‌شود، یعنی در بعضی از موارد شاهد تشدید علائم بیماری در فرد یا عدم تغییر و بهبودی پس از عمل هستیم. بعضی از خطرات شایع عمل جراحی ، موارد زیر هستند:
  • ایجاد عفونت‌های ناشی از زخم جراحی
  • لخته شدن خون 
  • پاره شدن پوشش اطراف نخاع
 

درمان‌های خانگی و سبک زندگی در بیماران مبتلا به محدودیت کانال نخاع

شما می‌توانید با انجام برخی از رفتار‌ها مقداری به بهبودی تنگی کانال خود کمک کنید و تا حدی درد خود را کاهش دهید.
شما می‌توانید با مشورت پزشک از بعضی مسکن‌های معمول مانند ایبوبروفن، ناپروکسن و یا استامینوفن برای کاهش درد خود استفاده کنید.
کاهش فشار وارده بر ستون فقرات بسیار می‌تواند به کاهش درد کمک کند. یکی از راه‌های کم کردن فشار وارده بر ستون فقرات، کاهش وزن بدن است.
همچنین شما می‌توانید با پزشک خود راجب انجام ورزش‌های معمول مشورت کنید. فعالیت‌های ورزشی مناسب برای تقویت عضلات پشت و شکم، بهبود گردش خون و افزایش انعطاف‌پذیری ستون فقرات. مثلاً پياده روي، چرخ دوار، شنا يا يوگا . حتماً قبل از شروع هرگونه فعاليت ورزشي با پزشک خود مشورت کنید.
یکی از بهترین راه‌های کاهش فشار وارده بر ستون فقرات استفاده از وسایل کمکی مانند عصا و واکر است. این وسایل باعث می‌شوند مقداری به سمت جلو خم شوید و این خمیدگی موقع راه رفتن به کاهش درد کمک می‌کند؛ از ظرفی هم باعث ایجاد ثباتی نسبی می‌شود. از این تجهیزات با مشورت پزشک خود و طبق دستورالعمل‌های مربوطه استفاده کنید.
 فیزیوتراپی یا تمرینات کشش برای بهبود حالت قوس دار ستون فقرات، کاهش فشار بر روی نخاع و اعصاب و افزایش حرکت پذیری مفصل‌های ستون فقرات. این تمرینات را با دقت و آهستگي انجام دهید و در صورت حس درد يا ناراحتي فوراً متوقف شوید.
بعضی از روش‌های طب سنتی مانند طب سوزنی و ماساژ درمانی هم می‌توانند تا حدودی علائم محدودیت کانال نخاعی مانند درد و یا  بی‌حسی را کاهش دهند.
دقت کنید روش‌های درمان خانگی که گفته شده فقط برای کاهش احتمالی علائم است و هیچ کدام درمان قطعی نیست. 
بسته به شدت بیماری شما و مواردی همچون محل به وجود آمدن محدودیت کانال نخاعی، بهترین نوع درمانی که مناسب شما است، توسط پزشک متخصص برای شما انتخاب می‌شود.
 

بهترین پزشک برای درمان تنگی کانال نخاعی کیست؟

بهترین پزشک برای درمان محدودیت کانال نخاعی یک پزشک متخصص مغز و اعصاب و یا جراحی مغز و اعصاب و یا جراح ارتوپد است که دارای ویژگی‌های زیر است:
  • دارای تجربه و مهارت بالایی در انجام جراحی‌های ستون فقرات و نخاع باشد.
  • آشنا با روش‌های نوین و پیشرفته درمانی باشد، مانند جراحی باز کم حجم، جراحی لیزری، جراحی بدون بستری و جراحی‌های عمیق
  • دقت و حوصله کافی را در تشخیص، برنامه ریزی و اجرای جراحی داشته باشد.
  • روابط خوب و انسان دوستانه ای با بیماران و خانواده آن‌ها داشته باشد.
  • به بروز رسانی دانش و مطالعه مقالات علمی اهمیت دهد.
 
  • صلاحیت پزشک متخصص: انتخاب پزشک متخصص برای رفع محدودیت کانال نخاعیی یکی از مهمترین قسمت‌های درمان شماست. برای درمان این بیماری، باید با یک دکتر متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید. دکتر باتجربه می‌تواند برای شما با تشخیص دقیق، بهترین روش درمان برای محدودیت کانال نخاعی را برای شما شروع کند. برای یافتن یک پزشک متخصص خوب، به نکات زیر توجه کنید:
  • سطح تحصیلات و مدارک اخذ شده: پزشک متخصص باید دارای تحصیلات و مدارک پزشکی مناسب باشد. اطلاعات در مورد دانشگاه، دوره‌های آموزشی و مدارک تخصصی پزشک را جستجو کنید. همچنین ببینید که آیا پزشک دارای بورد تخصص در رشته خود است یا خیر؛ دارا بودن این مدرک  از سوی پزشک می‌تواند سطح بالای علمی یک پزشک را به ما نشان دهد.
  • سابقه کار و تجربه پزشک متخصص: پزشک متخصص باید دارای سابقه کار و تجربه قابل قبول در زمینه درمان مشکل شما باشد. تعداد و نوع موارد درمان شده توسط پزشک متخصص مورد نظر را بپرسید. همچنین در مورد نرخ موفقیت و عوارض ناشی از درمان اطلاعات بگیرید.
  • روش درمان و فناوری استفاده شده توسط پزشک مورد نظر: پزشک متخصص باید از روش‌های درمان جدید و فناوری‌های پیشرفته استفاده کند. این روش‌ها و فناوری‌ها معمولا باعث کاهش درد، خونریزی، عفونت و زمان بازیابی می‌شوند. پزشک حاذق باید قادر باشد روش درمان مناسب را بر اساس شرایط شما انتخاب کند. 
  • محل درمان توسط پزشک متخصص مورد نظر شما: پزشک متخصص شما باید با بیماران خود ارتباط خوبی داشته باشد. پزشک متخصص باید به شما گوش دهد، سوالات شما را پاسخ دهد، نگرانی‌های شما را رفع کند و به شما اعتماد بخشد. همچنین پزشک متخصص باید با بیمارستان یا کلینیکی که در آن فعالیت می‌کند، همکاری خوبی داشته باشد. بیمارستان یا کلینیک باید دارای کادر پزشکی مجرب، تجهیزات مناسب، بهداشت مناسب و امکانات رفاهی باشد. موقعیت جغرافیایی بیمارستان یا کلینیک نیز مهم است. پزشک شما و بیمارستان یا کلینیک باید در فاصله مناسب از محل سکونت شما باشند.
  • بررسی اعتبار و شهرت پزشک مورد نظر: متخصص باید دارای اعتبار و شهرت خوبی باشد. این نشان دهنده کیفیت خدمات و رضایت بیماران است. برای بررسی اعتبار و شهرت پزشک متخصص ، می‌توانید نظرات و تجربه‌های بیماران قبلی را در وب سایت‌ها، شبکه‌های اجتماعی و انجمن‌های آنلاین مطالعه کنید. همچنین می‌توانید از دوستان، خانواده و پزشک عمومی خود در مورد دکتر مورد نظر خود سوال کنید.
 

سخن پایانی

تنگی کانال نخاع یک وضعیت جدی است که می‌تواند به مشکلات حرکتی و دردهای مزمن منجر شود. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که کانال نخاعی به‌طور غیرعادی تنگ شده و فشار زیادی به نخاع یا اعصاب وارد می‌آید. در نتیجه، علائمی مانند درد در ناحیه کمر، پاها و بی‌حسی ممکن است ایجاد شود. عدم درمان این بیماری می‌تواند باعث آسیب‌های جدی‌تری مانند فلج یا مشکلات عصبی دائمی شود.
با توجه به خطرات ناشی از تنگی کانال نخاع، تشخیص و درمان سریع آن اهمیت زیادی دارد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با چنین علائمی مواجه هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به یک متخصص مراجعه کنید. در کلینیک ما، تیم پزشکی مجرب با استفاده از پیشرفته‌ترین روش‌های درمانی و تجهیزات مدرن، به شما کمک خواهد کرد تا از عوارض جدی جلوگیری کنید و زندگی بدون درد را تجربه کنید. برای مشاوره و معاینه دقیق، همین امروز با ما تماس بگیرید و قدم اول را برای بهبود سلامت خود بردارید.
 
تماس و اخذ نوبت ویزیت با پزشک متخصص
دکتر فرزاد مریخ بیات

جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو