تنگی نخاعی و خطر فلج شدن؛ آیا باید جدی بگیریم؟

 

آیا تنگی کانال نخاع باعث فلج شدن می‌شود؟ این پرسش نگران‌کننده برای بسیاری از افرادی که با دردهای مزمن کمر، گزگز پا یا ضعف عضلانی روبه‌رو هستند، به یک دغدغه جدی تبدیل شده است. تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می‌دهد که فضای داخلی ستون فقرات باریک شده و به نخاع یا ریشه‌های عصبی فشار وارد می‌کند.

اگر این فشار کنترل و درمان نشود، در برخی موارد پیشرفته می‌تواند به آسیب‌های جبران‌ناپذیر عصبی و حتی فلج دائم منجر شود. با این حال، روش‌های نوین تشخیص و درمان از جمله فیزیوتراپی تخصصی، دارودرمانی هدفمند و جراحی‌های کم‌تهاجمی، امکان مدیریت موفق این بیماری را فراهم کرده‌اند.

در این مقاله با راهنمایی دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع به بررسی نشانه‌ها، خطرات و راهکارهای مؤثر درمانی خواهیم پرداخت تا با اطلاعات دقیق، مسیر درستی برای درمان انتخاب کنید.

 

 

 

از آنجایی که نخاع مسئولیت انتقال پالس‌های عصبی و حرکتی از اعضا به مغز و برعکس آن را بر عهده دارد؛ پس در صورتی که نخاع تحت فشار قرار گرفته و ملتهب شود، امکان این وجود دارد که دامنه حرکتی مفاصل و عضلات تحت تاثیر این موضوع قرار بگیرند. بسیاری از افرادی که به عارضه تنگی کانال نخاعی مبتلا هستند یا بوده اند، اظهار نظر دارند که در برخی از مواقع، در قسمت‌هایی از کمر، بی‌حسی و احساس فلج شدن را تجربه کرده اند. پس در پاسخ به سوال «ایا تنگی کانال نخاع باعث فلج شدن می شود» باید گفت که اگر موقعیت و شدت تنگی کانال نخاعی زیاد باشد، احتمال فلج شدن بالا می‌رود. 

به طور کلی نخاع نقش بسیار مهمی در حفظ و کنترل تعادل ستون فقرات و بدن را بر عهده دارد. زمانی که در ناحیه پایین کمر و نزدیک به لگن، هرگونه درد، سوزش یا بی‌حسی را تجربه کردید، باید به آن توجه کرده و برای تشخیص دقیق علت و انتخاب موثرترین روش درمانی، به پزشک متخصص ارتوپد مراجعه کنید تا از ایجاد شدن هرگونه مشکلات و عوارض جبران ناپذیر دیگر، پیشگیری کنید. تنگی کانال نخاعی معمولاً در افراد مسن و کسانی که به بیماری‌های خاصی مبتلا هستند، بیشتر از سایرین مشاهده می‌شود. در اکثر مواقع این اختلال با تجویز داروها و جلسات فیزیوتراپی و ماساژدرمانی قابل درمان خواهد بود. در بخش‌ها و عناوین بعدی همین مقاله، بیشتر و کامل‌تر درباره این موضوعات صحبت شده است.

 

تفاوت بین تنگی کانال نخاع و فلجی 

از نظر علم پزشکی، تنگی کانال نخاع و فلجی دو عارضه متفاوت از هم بوده و صرفاً نباید به هم ربط داشته باشند. بیماری ها، آسیب‌های فیزیکی، حوادث ورزشی، تصادفات و کهولت سن از اصلی‌ترین علل تحت فشار قرار گرفتن کانال نخاعی بوده و این عارضه را ایجاد می‌کنند. تنگی کانال نخاعی با علائم خاصی از جمله درد، تورم، سوزش و بی‌حسی همراه بوده و به طور تدریجی شدت می‌یابد. 

عارضه فلجی به معنای از دست دادن توانایی حرکتی یا کنترل برخی از اعضای بدن است. از علل این موضوع می‌توان به هرگونه اختلال در سیستم عصبی مرکزی به خصوص نخاع اشاره کرد. ناگفته نماند که بیماری‌های عصبی خاص مثل‌ام اس یا هرگونه سکته مغزی، قابلیت ایجاد چنین عوارضی را دارند. همواره به یاد داشته باشید که تشخیص دقیق عارضه‌های مربوط به مفاصل، اسکلت و استخوان امری دشوار بوده و عوارض خاصی را به همراه دارند. 

اگر می‌خواهید که از عارضه فلجی و تنگی کانال نخاعی پیشگیری کنید، ورزش منظم و برنامه ریزی شده با توجه به شرایط و سبک زندگی را فراموش نکنید، رژیم غذایی سالم و مناسب داشته باشید و در عین حال با کمک مراقبه‌های تنفسی همچون یوگا و مدیتیشن، استرس و اختلالات روزمره عصبی را تسکین دهید.

 

درباره تنگی کانال نخاعی و اینکه آیا می‌تواند باعث فلج شدن شود، تحقیقات بسیار زیادی انجام شده است. نتایج این تحقیقات بسیار گسترده و متفاوت از هم هستند. تنها چیز مشترکی که در همه تحقیقات انجام شده مشاهده شده است، بحث تشخیص دقیق علت، شدت و نوع این عارضه است. در سال ۲۰۱۹ میلادی تحقیقاتی در این زمینه انجام شد و نشان داد که مبتلایان به عارضه تنگی کانال نخاعی، حتی بعد از درمان و بهبودی کامل، هنوز هم در حرکت دادن برخی از مفاصل با مشکلاتی مواجه اند. 

طبق این تحقیقات تنها راهی که برای برطرف کردن این موضوع پیشنهاد شد، این بود که پس از بهبودی و درمان، بازهم ورزش منظم داشته باشید و رژیم غذایی را کنترل کنید تا این مشکل به مرور زمان به طور کامل از بین رود. 

یک سال پس از این تحقیقات، یعنی در سال ۲۰۲۰ نیز یک تحقیق کامل دیگر درباره این موضوع انجام شد. نتایج این تحقیقات ثابت کرد که اگر درد و علائم تنگی کانال نخاعی نادیده گرفته شود، پس از مدتی احتمال سکته و حملات مغزی به شدت افزایش خواهد یافت. هرچقدر نخاع و کانال‌های عصبی، درد و مشکلات بیشتری را احساس کنند، عوارض آن در مغز هم مشاهده خواهد شد. یکی دیگر از نتایج جالب این تحقیقات این بود که، تنگی کانال نخاعی رابطه غیرمستقیمی با نفخ، معده درد و مشکلات گوارشی-عصبی خواهد داشت.

 

علل متفاوت و گسترده‌ای را می‌توان برای تنگی کانال نخاعی و عارضه فلجی یافت که در این بخش از متن می‌خواهیم رایج‌ترین آن‌ها را بررسی کنیم. کهولت سن و پیری از اولین علل تنگی کانال نخاعی است؛ با افزایش سن بافت‌های اطراف نخاع با تغییراتی مواجه می‌شوند که امکان دارد استحکام و قدرت آن‌ها مقداری کاهش یابد. هرگونه بیماری عفونی مثل آنفولانزا و سرماخوردگی، هرگونه آسیب دیدگی فیزیکی، حوادث ورزشی و تروما باعث آسیب دیدگی استخوان‌ها و نخاع می‌شود. بیماری‌های التهاب مفاصل نیز در ایجاد شدن این مشکل نقش دارند؛ رایج‌ترین آن‌ها آرتروز و آرتریت روماتوئید است. 

اگر بخواهیم به علل عارضه فلجی هم بپردازیم باید با سکته مغزی شروع کنیم؛ این مشکل رایج غالباً به دلیل مسدود شدن یا پارگی عروق خونی در مغز ایجاد می‌شود. دومین علت فلجی چیزی نیست غیر از آسیب فیزیکی و مستقیم به نخاع؛ حوادث ورزشی، سوانح رانندگی و هرگونه برخورد فیزیکی کمر با اجسام سخت، احتمال ایجاد شدن این مشکل را افزایش می‌دهد. بیماری پارکینسون و سایر اختلالات مزمن عصبی هم از دیگر مواردی هستند که باید به آن‌ها اشاره می‌شد. آسیب دیدگی عروق خونی و بیماری‌های مربوط به عروق مثل آرتریواسکلروز می‌توانند علل اصلی یا مکمل ایجاد شدن این عارضه در نظر گرفته شوند. توجه داشته باشید که این اطلاعات به صورت عمومی بوده و هر فردی برای تشخیص علت این عارضه و درمان آن، باید به متخصص ارتوپد مراجعه کند.

 

تنگی کانال نخاعی علائم متفاوت و خاصی داشته که هر کدام از آن‌ها به علت، شدت، نوع و شرایط سنی و سبک زندگی افراد بستگی دارد. اولین نشانه مشترک این بیماری مفصلی، درد است. درد در ناحیه پایین گردن یا درد در ناحیه پایین کمر، به خصوص اگر در هنگام استراحت و حرکت تشدید شود، می‌تواند هشداری برای وجود این مشکل شناخته شود. افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی معمولاً زودتر از بقیه خسته شده و با احساس ضعف در ستون فقرات و کمر مواجه می‌شوند؛ به خصوص اگر ضعف در عضلات پایین کمر (فیله کمر) و قسمت‌هایی از لگن تجربه شود. 

ورم کردن ناحیه آسیب دیده و ایجاد شدن اختلال در حس لامسه در آن ناحیه از دیگر علائمی است که باید جدی گرفته شود. جالب است بدانید که برخی از مبتلایان به این مشکل، سرفه و خس خس کردن ریه و قسمت پشتی سینه را هم تجربه می‌کنند. دشوار شدن حرکت و عدم توانایی در کنترل تعادل بدن هم از علائمی هستند که ممکن است مشاهده شوند. 

اگر این علائم را مشاهده و تجربه کردید نیازی نیست که به این سرعت نگران فلج شدن باشید؛ فلج شدن زمانی اتفاق می‌افتد که یک مدت نسبتاً طولانی از شروع درد گذشته باشد و درد این عارضه نادیده گرفته شده باشد. سن، عوامل ژنتیکی، سوابق بیماری‌ها و سبک زندگی افراد از مواردی هستند که میزان و شدت این عارضه را تعیین می‌کنند.

 

همانطورکه در بخش‌های قبلی هم گفته شد، تنگی کانال نخاعی به تنهایی و به این سرعت نمی‌تواند باعث فلج شدن شود. تنگ شدن فضای داخلی نخاع باعث احساس درد در این ناحیه شده و ممکن است به صورت موقت بی‌حسی یا سر شدن برخی از عضلات و مفاصل مشاهده و تجربه شود. تنگی کانال نخاعی زمانی باعث فلج شدن می‌شود که درد شدید آن نادیده گرفته شده و مدتی از شروع درد گذشته باشد. برای تشخیص این که تنگی کانال نخاعی در چه حد و مرحله‌ای قرار دارد، باید به پزشک متخصص مراجعه شود. 

مصاحبه با بیمار با هدف جمع آوری اطلاعات دقیق از تاریخچه درد، عوامل تشدید کننده و مدت زمان درگیر بودن آن و علائم، اولین کاری است که انجام می‌شود. معاینه بالینی و تست‌های عصب‌شناسی و حس شناسی، با هدف تعیین وضعیت عصبی و حسی بیمار، در مرحله بعد انجام خواهد شد. در صورت نیاز، اقدام به تصویربرداری رادیوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن شده تا بتوان محل و نوع دقیق این عارضه شناخته شود. در برخی از مواقع ممکن است از شما آزمایش کامل خون نیز خواسته شود؛ این کار با هدف تعیین میزان التهاب و عفونت موجود در مفاصل و بدن انجام خواهد شد. 

پس از آنکه علت، نوع و شدت این عارضه به طور دقیق تشخیص داده شد، پزشک یا گروهی از پزشکان برای انتخاب بهترین و موثرترین روش درمانی با شما مشورت می‌کنند. درمان‌ها به صورت دارویی، تزریقی، فیزیوتراپی و جراحی هستند که در عناوین بعدی به آن‌ها پرداخته ایم.

عوارض تشخیص دیر هنگام 

در این مقاله بارها گفتیم که تنگی کانال نخاعی به تنهایی نمی‌تواند باعث فلج شدن شود؛ اما در این جا می‌گوییم که اگر علائم تنگی کانال نخاعی جدی گرفته نشود و برای درمان آن اقدامی صورت نگیرد، احتمال اینکه قسمتی از بدن فلج شود بسیار زیاد خواهد شد. اگر به علائم تنگی کانال نخاعی بی‌توجهی شود، تشدید علائم و مختل شدن زندگی روزمره، کاری و ورزشی از اولین عوارضی است که مشاهده خواهد شد. ضروری شدن درمان به روش عمل جراحی، دومین موردی است که در صورت تشخیص و مراجعه دیرهنگام به پزشک، اتفاق می‌افتد. 

تنگی کانال نخاعی رفته رفته با گذر زمان، مشکلات حرکتی خاصی را برای افراد ایجاد می‌کند. این مشکلات گذرا و موقت هستند اما اگر زمان زیادی از شروع این علائم گذشته باشد، احتمال فلج شدن دائمی افزایش می‌یابد. از دیگر عوارضی که باید به آن اشاره کرد، بحث محدودیت‌ها در زندگی روزمره است؛ عدم توانایی در حفظ تعادل، برخورد با سطح زمین، نا امیدی، کم شدن اعتماد به نفس و… 

به طور خلاصه هر زمان که احساس کردید با دردی نسبتاً شدید و آزاردهنده مواجه شده اید، باید بدانید که در زمان کلیدی تشخیص و درمان آن عارضه قرار دارید. اگر در این بازه زمانی به پزشک متخصص مربوطه مراجعه کنید؛ از وقوع بسیاری از عوارض جبران ناپذیر، پیشگیری کرده اید. فراموش نکنید که زمان مهم‌ترین فاکتور در درمان هر عارضه‌ای است؛ مراجعه به پزشک در زمان مناسب، میزان بازدهی موفقیت‌آمیز بودن روند درمانی را به شدت افزایش می‌دهد.

 

برای پیشگیری از تنگی کانال نخاعی، راه‌ها و تکنیک‌های نسبتاً ساده‌ای وجود دارد که با انجام مکرر آن‌ها در گذر زمان، می‌توانید نتایج چشمگیر و خارق العاده‌ای را مشاهده کنید. فعالیت ورزشی، کنترل وزن و تناسب اندام، تکنیک‌های مدیریت درد، استفاده از تجهیزات و وسایل کمکی از جمله مواردی هستند که در این بخش به معرفی و بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت. قبل از شروع ارزیابی این روش ها، توجه داشته باشید که این روش‌ها صرفاً برای پیشگیری بوده و شاید نتیجه خاصی برای درمان این عارضه، به همراه نداشته باشند. 

 

فعالیت‌های ورزشی: 

ورزش منظم، مکرر و برنامه ریزی شده متناسب با سبک و شرایط زندگی، می‌تواند عضلات و مفاصل را تقویت کند. عضلات و مفاصل قوی، باعث پیشگیری از وارد شدن فشار مضاعف به کانال نخاع خواهند شد. شنا، دوچرخه سواری، پیاده روی و یوگا از بهترین تمریناتی هستند که می‌توانید آن‌ها انجام دهید. 

 

حفظ وزن سالم: 

هرچقدر که وزن و تناسب اندام را کنترل کنید، احتمال ایجاد شدن این عارضه را هم کنترل کرده اید. اضافه وزن باعث وارد شدن فشار بیشتری به مفاصل، استخوان ها، نخاع و عضلات خواهد شد. برای کنترل وزن بدن و تناسب اندام می‌توانید از رژیم غذایی سالم و ورزش منظم استفاده کنید. 

 

شیوه درست حرکتی: 

در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره، کاری و ورزشی، به نحوه و نوع انجام حرکات توجه داشته باشید. سعی کنید روش‌های استاندارد جا به جایی اجسام و وسایل سنگین را آموزش ببینید و از دیگران هم کمک بخواهید. 

 

مدیریت درد:

 ماساژ درمانی، بادکش درمانی، آب درمانی و سرد و گرم کردن عضلات ناحیه آسیب دیده و ملتهب، از جمله کارهایی است که می‌توانید برای پیشگیری از وقوع عوارض جدی‌تر آن‌ها را انجام دهید. 

 

مسکن ها: 

اگر پس از انجام فعالیت ورزشی یا کاری، احساس کردید که عضلات دچار اسپاسم و گرفتگی شده‌اند و درد نسبتاً آزاردهنده‌ای را تجربه می‌کنید، می‌توانید از مسکن‌های بدون نیاز به تجویز همچون سلکسیب یا ژلوفن استفاده کنید. (حتماً به دوز و نحوه مصرف این مسکن‌ها توجه کنید!) 

 

استفاده از تجهیزات حمایتی: 

قبل از شروع انجام هر فعالیتی با موارد ایمنی و تجهیزات حمایتی آن کار آشنا شوید. استفاده از کمربند، دستکش، دستبندهای مخصوص، کلاه و… می‌توانند از وقوع بسیاری مشکلات جلوگیری کنند. 

 

استراحت: 

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای پیشگیری از وقوع عوارض جدی، توجه کردن به مدت زمان استراحت است. سعی کنید همیشه تعادل میان زمان کار و استراحت را رعایت کنید. در هنگام انجام هر فعالیتی، زمانی که خسته شدید برای چند دقیقه کار را متوقف کرده و استراحت کنید. 

 

عوامل محیطی: 

اگر شغل شما به گونه‌ای است که ساعت‌ها پشت میز کار، کامپیوتر، موبایل و… هستید، حتماً به نحوه قرارگرفتن بدن توجه داشته باشید تا با این کار از ایجاد شدن مشکلات دیگر برای بدن جلوگیری کنید.

 

رویکردها و روش‌های خاصی برای درمان مشکل تنگی کانال نخاعی وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان این مشکل را درمان کرد. اگر تنگی کانال نخاعی به موقع تشخیص داده شده و برای درمان آن اقداماتی صورت گیرد، دیگر نیازی نیست که نگران قلج شدن و دیگر عوارض این بیماری باشید. داروهای ضد التهاب، مسکن‌ها و داروهای تقویت مفاصل و استخوان ها، به کاهش علائم و بهبود این عارضه کمک می‌کنند. فیزیوتراپی دومین روش درمانی است که با هدف تقویت عضلات و مفاصل اطراف نخاع انجام شده و تاثیرات چشمگیری در درمان این عارضه دارد. 

تزریق داروهای ضد التهابی-استروئیدی یکی دیگر از روش‌های بسیار قوی و تاثیرگذار برای درمان این مشکل شناخته شده است. روش‌های توانبخشی به کمک آب درمانی، ماساژ و بادکش درمانی هم در تسریع روند درمان این عارضه نقش دارند. در آخر، اگر هیچکدام از روش‌های درمانی ذکر شده نتوانند این مشکل را درمان کنند، از عمل جراحی استفاده خواهد شد. جراحی آخرین و موثرترین راه برای درمان عارضه‌های مفصلی است. ناگفته نماند که ممکن است پزشک معالج شما، ترکیبی از روش‌های درمانی را برای بهبود این عارضه انتخاب کند؛ چراکه علت، شدت و نوع عارضه در هر فردی با توجه به شرایط و سبک زندگی او، متفاوت از دیگری خواهد بود.

 

فیزیوتراپی چه راهکارهایی دارد؟

فیزیوتراپی تکنیک‌ها و برنامه‌های مخصوصی را برای درمان و بهبود عوارض این عارضه دارد. بدون شک هدف اصلی تمامی برنامه‌ها و روش‌های فیزیوتراپی، تقویت عضلات و بهبود استحکام آن‌ها است. با انجام این کار می‌تواند از وارد شدن هرگونه فشار مضاعف به نخاع جلوگیری کرد. فعالیت‌های اختصاصی فیزیوتراپی که برای استحکام و انعطاف‌پذیری هرچه بیشتر عضلات و مفاصل انجام می‌شود، باعث نرم شدن بافت‌های ماهیچه‌ای شده و در مقابل درد و ضربه مقاوم می‌شوند. 

فیزیوتراپی به افراد نکات و آموزه‌های خاصی را ارائه می‌دهد که با رعایت آن‌ها می‌توان از وارد شدن فشار مضاعف به نخاع جلوگیری کرد. تمرینات تعادلی فیزیوتراپی شاید یکی از مهمترین و تاثیرگذار‌ترین برنامه‌های این روش باشند. تمرینات تعادلی به استقامت و محکم شدن عضلات و ماهیچه‌ها کمک می‌کند. استفاده از دستگاه الکتروتراپی یکی دیگر از روش‌های فیزیوتراپی است که باعث تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاعی می‌شود. ناگفته نماند که برای بهره بردن از فواید روش فیزیوتراپی باید به طور منظم و برنامه ریزی شده به این مراکز مراجعه کنید؛ به هیچ عنوان با یک جلسه مراجعه به فیزیوتراپی نمی‌توان نتیجه گرفت.

 

نقش رژیم غذایی در مدیریت و بهبود تنگی کانال نخاعی

رژیم غذایی نقش بسیار مهمی را در مدیریت و بهبود تنگی کانال نخاعی ایفا می‌کند. یک رژیم غذایی مناسب و سالم باید به گونه‌ای طراحی شود تا نیازهای غذایی و خوراکی بدن افراد را تعیین کرده، به شرایط سنی و سبک زندگی آن‌ها توجه داشته و در نهایت جنسیت و سوابق بیماری‌های مختلف را در آن دخیل کند. از آنجایی که رژیم غذایی برای هر فردی می‌تواند متفاوت از دیگری باشد؛ در این بخش از متن فقط به معرفی و بررسی نکات خاصی درباره رژیم غذایی خواهیم پرداخت. 

 

• ویتامین D: این ویتامین برای حفظ سلامت استخوان‌ها و مفاصل بسیار مهم و حیاتی است. ماهی، قارچ، شیر و محصولات لبنی و تخم مرغ سرشار از ویتامین D هستند؛ سعی کنید از این مواد خوراکی در وعده‌های غذایی بیشتر استفاده کنید. 

 

• ویتامین B12: ویتامین B۱۲ باعث حفظ سلامت و تقویت سلول‌های عصبی می‌شود. ماهی، گوشت قرمز، مرغ، شیر و تخم مرغ از منابع اصلی این ویتامین شناخته شده اند. 

 

• آهن: کمبود ماده معدنی آهن در بدن منجر به کم خونی و در نهایت آسیب دیدن مفاصل، عضلات و کانال نخاعی می‌شود. مواد طبیعی سرشار از آهن عبارت‌اند از ماهی، گوشت قرمز، خرما و اسفناج. 

 

• استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها: آنتی اکسیدان‌ها یکی از مهمترین مواردی هستند که باعث کاهش التهاب و درمان عفونت می‌شوند. سبزیجات و میوه‌ها دارای انواع آنتی اکسیدان هستند که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. 

 

• استفاده از چربی‌های سالم: روغن زیتون، روغن آووکادو، روغن کنجد، روغن ذرت و… از چربی‌های سالمی هستند که می‌توانند به حفظ سلامت بافت‌های نرم بدن کمک کنند. 

 

• مصرف آب: نوشیدن آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن می‌تواند هر مشکلی را درمان کرده و یا باعث تسریع روند درمانی آن شود. 

 

اگر احساس می‌کنید که با کمبود مواد معدنی خاصی مواجه هستید، می‌توانید برای رفع این کمبود، به پزشک مربوطه مراجعه کرده و برای دریافت مکمل‌های خوراکی رژیم غذایی اقدام کنید.

 

راهکارهای طب سنتی برای مدیریت و کنترل تنگی کانال نخاعی

برای مدیریت، کنترل و حتی درمان تنگی کانال نخاعی (در صورتی که درد خفیف بوده و تازه شروع شده باشد)، طب سنتی روش‌ها و راهکار‌های مخصوصی را ارائه کرده است. به عنوان مثال یوگا و ماساژ می‌توانند با افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات، به بهبود علائم تنگی کانال نخاعی کمک کنند. ماساژ با بهبود کیفیت جریان خون باعث کاهش فشار وارده بر کانال نخاعی شده و در نهایت درد را تسکین می‌دهد. 

یکی دیگر از مواردی که همیشه طب سنتی بر آن تاکید داشته است، استفاده از گیاهان دارویی ضد التهاب و آرام بخش است. زنجبیل، زردچوبه و نعناع می‌توانند به تسکین درد تنگی کانال نخاعی کمک کنند. سعی کنید از ادویه زردچوبه بیشتر در وعده‌های غذایی استفاده کنید و نعناع و زنجبیل را هم به صورت دم نوش یا چای، نوش جان کنید. استفاده از روش‌های مدیتیشن و هرگونه مراقبه تنفسی دیگر که بتواند به آرام‌سازی مغز، اعصاب و روان کمک کند، می‌تواند باعث کاهش فشارهای عصبی وارده بر کانال نخاعی شده و در نتیجه این درد را تسکین دهد. 

ناگفته نماند که می‌توانید از روغن اسطوخودوس، روغن آووکادو، روغن زیتون و روغن نارگیل برای ماساژ درمانی استفاده کنید و تاثیرات این روش را چند برابر کنید. توجه داشته باشید که اگر هرگونه حساسیتی به گیاهان دارویی دارید، باید این بخش از متن را نادیده بگیرید. با بی‌توجهی به حساسیت‌ها و آلرژی ها، نه تنها شرایط بهبود نمی‌یابد، بلکه عوارض دیگری مشاهده و تجربه خواهد شد.

 

آیا تنگی کانال نخاع باعث فلج شدن می‌شود؟ این سؤال، شاید ترسناک به‌نظر برسد، اما واقعیتی است که نباید نادیده گرفته شود. تنگی کانال نخاعی، اگر به‌موقع تشخیص داده نشود و روند فشرده‌سازی نخاع ادامه یابد، می‌تواند به اختلالات حرکتی، بی‌حسی اندام‌ها و حتی در مواردی شدید، فلج دائم منجر شود.

درک اهمیت این بیماری و علائم هشداردهنده آن، نخستین گام برای نجات از آسیب‌های جدی است. اگر تاکنون بی‌حسی، ضعف یا درد ممتد در ناحیه کمر یا پا داشته‌اید، این مقاله برای شماست.

با راهنمایی‌های علمی و تجربه محور دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع، ما به شما کمک می‌کنیم تا بهترین روش‌های درمانی و پیشگیرانه را بشناسید. اکنون زمان اقدام است، زیرا تأخیر در پیگیری این بیماری می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد.

اطلاعات شما، قدرت شماست. این مقاله با هدف آگاهی و ارائه راهکار تهیه شده تا شما با آگاهی بیشتر و در کنار تیم تخصصی، آینده‌ای بدون درد و نگرانی را تجربه کنید.