نویسنده: دکتر فرزاد مریخ بیات

مهمترین "علائم تنگی کانال نخاعی گردن"؛ روشهای درمان و تشخیص 

 
علائم تنگی کانال نخاعی گردن چیست؟ علائم اولیه تنگی کانال نخاعی گردن معمولاً به آرامی بروز می‌کنند و در ابتدا ممکن است به عنوان ناراحتی‌ های ساده گردنی تلقی شوند. یکی از نخستین نشانه‌ ها، درد گردن است که ممکن است به مرور زمان شدت یابد و به شانه‌ ها یا حتی بازو ها سرایت کند. توجه به علائم اولیه بسیار مهم است، تنگی کانال نخاعی گردن در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع، می‌تواند به مشکلات جدی‌تر منجر شود و توانایی‌های حرکتی و عملکردی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
با پیشرفت بیماری، علائم و عوارضی مانند اختلال حس، اختلال در عملکرد روده‌ها و حتی فلج عضلانی مشاهده می‌شود. مراجعه به‌موقع به بهترین دکتر برای عمل دیسک کمر و پیگیری درمان مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مقاله در مورد علل و علائم تنگی نخاع گردن و کمر، راهکار‌های تشخیص، درمانی و دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع صحبت خواهیم کرد. 
 
علائم تنگی کانال نخاعی گردن
 
 

علل و علائم تنگی کانال نخاعی گردن

پیش از آنکه درباره‌ علائم تنگی کانال نخاعی گردن صحبت کنیم, لازم است بدانیم تنگی در کانال چیست و علل بروز آن شامل چه مواردی می‌باشد و علائم بروز این بیماری در فردی بیمار چه تظاهراتی خواهد داشت؟ تنگی در کانال که به انگلیسی  Spinal Stenosis نامیده می‌شود زمانی رخ می‌دهد که یک یا تعدادی از سوراخ‌های استخوانی ستون مهره‌ها شروع به باریک شدن کند و در نتیجه فضای عبور اعصاب نخاعی و یا طناب نخاعی را کاهش دهند. 
این فرآیند کاهش فضای اعصاب نخاعی که می‌تواند دریک کانال نخاعی و یا در فورامن‌ها و سوراخ‌هایی که اعصاب نخاعی از آن خارج می‌گردند, رخ دهد. با عنوان تنگی کانال نخاع و یا عنوان انگلیسی خود Spinal Stenosis شناخته می‌شود. علل متنوعی برای تنگی کانال وجود دارد که این علل می‌توانند ناشی از بیماری‌ها و سایر عوامل اکتسابی و یا به صورت وراثتی و مادرزادی باشند. 
حالا این نیز متناسب با میزان باریک شدن این فضا در ناحیه کانال نخاعی و سوراخ‌های اعصاب نخاعی می‌باشد. به طوری که هرچه تنگ شدگی فضا بیشتر باشد، آنگاه عصب نخاعی و یا خود طناب نخاعی بیشتر تحت فشار قرار گرفته و همین امر منجر به افزایش علائم آن به صورت کرختی, سوزن سوزن شدن و همچنین درد شدید و ضعف حرکتی می‌گردد. 
حالا این علائم استنوز مجرای نخاعی گردن چیست؟ همان‌طور که گفته شد تنگی در کانال که می‌تواند در حد فورامن‌ها و سوراخ‌های اعصاب نخاعی و یا به صورت تنگی کانال همراه با فشار بر طناب نخاعی رخ دهد. با ایجاد فشار مضاعف بر روی اعصاب و طناب عصبی می‌تواند منجر به درد در ناحیه گردن و یا کمر گردد و همچنین بر فعالیت‌های روزانه فرد تاثیر منفی مشخصی بگذارد. 
حقیقت این است که علائم تنگی در کانال عمدتا در مراحل بالا خود را نشان می‌دهند. عمده این بیماری در موارد خفیف تا متوسط بدون علامت می‌باشد و گهگاهی خود را با کرخت شدن سر انگشتان دست و پا نشان می‌دهد. 
با این وجود, برخی از مهم‌ترین علائمی که می‌تواند نشان‌دهنده بیماری تنگی کانال در افراد باشد، عبارتند از: 
  • احساس درد شدید در اندام تحتانی، شامل باسن یا باتک، ساق پا و کف پا که عمدتا با ایستادن شدت می‌گیرد.
  • درد ارجاعی، که به یک یا هر دو پا منتشر می‌گردد و به عنوان درد سیاتیک یاد می‌شود. 
  • درد شدید در اندام تحتانی، که عمدتا با نشستن و دراز کشیدن و همچنین خم شدن به سمت جلو بهبود نسبی پیدا می‌کند. 
  • ضعف شدید در ناحیه پاها و احساس کرختی و گز گز شدن و کمردردهای شدید روزانه که عمدتا با ایستادن روی پا و فعالیت تشدید می‌یابد. 
  • افزایش موارد گرفتگی عضلات ساق پا در هنگام حرکت و راه رفتن، ضعف عضلات پا، کاهش حس در کف پا و ساق پا و گهگاهی بی حسی کامل.
  • از دست دادن عملکرد عصبی در نواحی برخی خاص 
  • بی حسی در ناحیه مغز که عموما نادر بوده و به طور معمول رخ نمی‌دهد. 
نکته بسیار مهم در مورد علائم تنگی کانال نخاعی گردن که گفته شد این است که علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر در افراد مختلف متفاوت می‌باشد. لذا مهم‌ترین کار در بروز هر یک از علائم مراجعه به پزشک متخصص برای دریافت مشورت و تشخیص قطعی بیماری و ارائه درمان می‌باشد. 
پیشتر گفته شد تنگی کانال نخاعی علل متفاوتی نیز دارد که برخی از مهم‌ترین علت‌های تنگی کانال عبارتند از:
  • آسیب ستون فقرات  
  • دژنراسیون و تخریب دیسک ستون مهره‌ها کمری و کانال نخاعی 
  • افزایش ضخامت ربات‌های بین ستون مهره‌ها
در ادامه به توضیح برخی از این علل مهم خواهیم پرداخت.
  • استنوز کانال نخاعی به علت آرتروز: حقیقت این است که ستون مهره‌ها توسط غضروفی صاف به یکدیگر متصل شده است که به آن دیسک گفته می‌شود. زمانی که غضروف بین ستون مهره‌ها یا همان دیسک غروفی دچار تحلیل می‌گردد و سایش استخوان‌های ستون مهره بر یکدیگر افزایش پیدا می‌کند که می‌تواند منجر به بروز تشکیل ترکیباتی مانند خار استخوانی شود. این ساختارها که به عنوان استیوفیت شناخته می‌شوند به طور کلی می‌تواند منجر به تنگ‌تر شدن کانال نخاعی و علائم تنگی کانال نخاع گردنی گردد. 
  • تخریب دیسک‌ها: به طور کلی با افزایش سن دیسک‌هاکه حاوی مقادیر بالای آب هستند, آب خود را از دست داده و آهسته آهسته صاف می‌شوند. از طرف دیگر سوراخ بین مهره‌ها که محل عبور اعصاب بین نقاط می‌باشد نیز باریک تر می‌گردد.
در نتیجه بروز اتفاق دیسک خانم  بیشتر ممکن است دچار بیرون زدگی و فتق گردند و برروی کانال نخاعی شامل عصب و طناب نخاعی فشار وارد کنند و علائم تنگی در کانال نخاعی در گردن  ایجاد نماید و همچنین اعصاب نخاعی که از سوراخ های بین مهره ای عبور می‌کنند را مورد فشار قرار دهد. در چنین مواردی به طور معمول چنانچه بیماری شدت یابد حاضر است که عمل جراحی برداشتن دیسک یا بتواند جاگذاری پروتز های دیسک صورت پذیرد. 
 

روشهای تشخیصی در کمک علائم تنگی کانال نخاعی گردن

 زمانی که صحبت از روش‌های تشخیص تنگی در کانال کمر و گردن می‌شود, مهم‌ترین روش تشخیصی استفاده از تکنیک‌های تصویر‌برداری می‌باشد. حقیقت این است که مؤلفه‌ی اصلی کمک کننده برای تشخیص علائم تنگی مجرای نخاعی گردن و کمر علائم بیماری می‌باشد که پیشتر اشاره شد. 
با این وجود استفاده از روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و همچنین ام آر آی، می‌تواند در تشخیص علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر بسیار کمک کننده باشد. معمولا این روش‌ها تشخیصی پس از مشاهده علائم تنگی مجرای نخاعی گردن یا کمر ، توسط پزشک برای قطعی شدن تشخیص و اطمینان حاصل کردن از درستی تشخیص برای بیمار تجویز می‌گردد. 
روش های تصویر برداری با خطای بسیار اندک پزشک را از علائم استنوز مجرای نخاعی گردن یا کمر و یا عدم وجود آن مطمئن می‌سازد. به همین جهت این روش‌های تشخیصی همیشه به عنوان بهترین روش‌های شناسایی بیماری ستون مهره‌ها توسط پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. 
با این وجود گاهی موارد چنان تشخیص مسجل می‌باشد که این روش‌های تشخیصی برای تشخیص بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از سونوگرافی برای تشخیص استنوز کانال نخاعی جایگاهی ندارد. همچنین بسیاری از آزمایشات مانند آزمایشات خون و ادرار، در بیماری تنگی کانال تغییر خاصی نمی‌کند، به همین جهت آزمایشگاه است و سونوگرافی روش‌های تشخیصی مناسبی برای شناسایی تنگی کانال نخاعی کمر و گردن نمی‌باشد.
 

از درمان تا بهبود علائم تنگی کانال نخاعی گردن

زمانی که سخن از درمان گیاهی علائم تنگی کانال نخاعی گردن می‌شود ، طیف وسیعی از درمان‌ها برای بهبود بیماری تنگی در کانال مطرح می‌باشد. این رو‌ش‌های درمانی در مراحل مختلف به شکل متفاوتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و از این جهت هرکدام نیز روش درمانی، خاص خود را دارد. 
برای همین هم لازم است که در صورت شک به تنگی کانال نخاع به پزشک متخصص مراجعه نموده تا ضمن تشخیص علت بیماری، بهترین درمان از درمان گیاهی استنوز کانال نخاعی تا جراحی را برای فرد انتخاب کند. برخی از مهم‌ترین روش‌های درمان تنگی کانال عبارتند از: 
  • تغییر لایف استایل و جلوگیری از حرکاتی که منجر به افزایش درد می‌شود
  • ورزش درمانی و پیاده روی
  • مصرف داروهای شیمیایی
  • افزایش استراحت
  • درمان گیاهی تنگی کانال نخاعی 
در ادامه در مورد هر یک از روش‌های درمانی علائم تنگی کانال نخاعی گردنی صحبت خواهیم کرد. 

کاهش فشار وارده برکانال نخاعی با استفاده از تغییر حالت فیزیکی: 

حقیقت این است که کلیه بیمارانی که مبتلا به علائم تنگی مجرای نخاعی گردن می‌باشند پس از مدتی متوجه این حقیقت می‌شوند که زمانی که ایستاده‌اند و یا در حال راه رفتن هستند چنانچه به جلو خم شوند از میزان درد ناشی از تنگی کانال آنها در ناحیه کمر و یا گردن کاسته می‌گردد. 
همچنین متوجه شده‌اند که در هنگام خوابیدن با بالا آوردن زانو‌های خودشان به سمت قفسه سینه خیلی قفسه سینه.نقطه نقطه رفتن پوزیشنی مانند بچه تازه متولد شدی که خوابیده است، از میزان درد آنها در حالت استراحت و خوابیده کاسته می‌گردد. حقیقت این است که در چنین شرایطی ستون مهره‌ها در یک راستا قرار می‌گیرد و درنتیجه تنگی ناشی از همراستا نبودن ستون مهره‌ها کاهش می‌یابد و علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر بهبود پیدا می‌کند. 
استفاده از این روش برای موارد خفیف تا متوسط می‌تواند از افزایش التهاب جلوگیری کند و تا حدی از درد ناشی از تنگی در کانال بیمار بکاهد. 

استفاده از داروهای شیمیایی: 

به طور کلی استفاده از داروهای شیمیایی در بیماری تنگی کانال نخاع نیز یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان علائم تنگی مجرای نخاعی گردن می‌باشد. بررسی‌ها و تحقیقات و آمار نشان داده است که چیزی در حدود ۶۵ درصد بیماران صرفا با استفاده از داروهای شیمیایی و برخی از توصیه‌های مراقبتی می‌توانند از میزان علائم استنوز مجرای نخاعی گردن یا کمر به صورت چشمگیری بکاهند و نیازی به عمل جراحی به هرگونه اقدام تهاجمی دیگری نداشته باشد. 
برخی از مهم‌ترین داروهای شیمیایی که برای بهبود و کاهش درد ناشی از تنگی کانال نخاع مورد استفاده قرار می‌گیرد عبارتند از: 
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی 
  • داروهای شل کننده عضلانی,
داروهای ضد التهابی‌غیر‌استروئیدی که این داروها بطور کلی شامل ترکیباتی مانند ناپروکسن, آسپیرین, ایبوپروفن و سایر ترکیبات می‌شوند که با کاهش میزان التهاب و همچنین درد منجر به بهبود چشمگیر در علائم تنگی مجرای نخاعی گردن و کمر می‌گردند. استفاده از این داروها می‌بایست متناسب با نظر پزشک صورت پذیرد چرا که می‌توانند با عوارض مختلفی از جمله عوارض گوارشی و افزایش شاخصه بروز زخم معده همراه باشد. 
داروهای شل کننده عضلانی طیف وسیعی از داروها من‌جمله داروی پرگابالین و گاباپنتین را شامل می‌گردد که با شل کردن عضلات و کاهش مقاومت عضلانی می‌توانند باعث یک راستا شدن ستون مهره‌ها و کاهش درد ناشی از تنگی کانال گردند به مقدار بسیار کمی در کنار داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی می‌توانند بهترین اثر درمانی را برای بهبود بیماران مبتلا به استنوز کانال نخاعی داشته باشد. 

تزریق مستقیم: 

تزریق مستقیم به کانال نخاعی که به عنوان تزریق اپیدورال شناخته می‌شود شامل تزریق یک داروی ضد التهابی قوی مانند داروهای ضدالتهابی استروئیدی شامل کورتیکواستروییدها به داخل کانال نخاعی می‌باشد که می‌تواند به صورت، حاد و لحظه‌ای از میزان التهاب و تورم طناب نخاعی بکاهد. این روش یک روش نسبتا تهاجمی و خطرناک می‌باشد و می‌بایست حتما با صلاح دید پزشک و توسط پزشک متخصص صورت پذیرد تا امکان آسیب عصبی ناشی از آن به کمترین مقدار ممکن برسد. 
به طور معمول این روش در افرادی که مبتلا به علائم استنوز مجرای نخاعی گردن با درجات شدید می‌باشند و بعد از درمان‌های مختلف داروهای شیمیایی و حرکات اصلاحی بهبود پیدا نکرده اند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فیزیوتراپی و حرکات کششی: 

یکی از روش‌های مناسب برای بهبود علائم تنگی مجرای نخاعی گردن و کمر , استفاده از فیزیوتراپی می‌باشد زیرا ترامپ معمولا مجموعه ای از حرکات نرمشی و حرکات اصلاحی در کنار استفاده از کمپرسورهای آب گرم آب سرد و ان وجود رسان و سایر تحریکات الکتریکی را شامل می‌گردد. فیزیوتراپی به طور کلی برای درجات مختلف تنگی کانال از درجه خفیف تا درجه شدید توصیه می‌شود و می‌تواند بهبودی پس از عمل جراحی را نیز سرعت بخشد. 
به همین جهت بسیار کاربردی و مفید می‌باشد. نکته بسیار مهم در انجام حرکات اصلاحی در فیزیوتراپی این است که این حرکات می‌بایست توسط پزشک متخصص متناسب با فرد درنظر گرفته شوند و به طور پیوسته و روزانه توسط فرد مبتلا انجام پذیرند تا با گذشت زمان از میزان علائم تنگی کانال نخاعی گردن و کمر و التهاب طناب نخاعی و اعصاب محیطی مرتبط کاسته شده و درد و علایم تنگی در بیمار مبتلا بهبود نسبی یابد. 
نکته بسیار مهم این است که در فیزیوتراپی از انجام هرگونه عمل درمانی و کششی ناگهانی و شدید خودداری میشود. همچنین انجام کلیه فعالیت های فیزیکی شدید بایستی زیر نظر پزشک متخصص طب فیزیک صورت پذیرد تا از تشدید تنگی کانال نخاع جلوگیری کرد. انجام تمرین های هوازی و ایروبیک مانند دوچرخه‌سواری نیز می‌تواند در بهبود تنگی در کانال کارکرد داشته باشند و یکی از روش‌های درمانی در فیزیوتراپی به حساب می‌آید که می‌بایست متناسب با صلاح دید پزشک برای بیمار تجویز گردد.

طب سوزنی و ماساژ درمانی: 

به طور کلی استفاده از درمان‌های دستی مانند ماساژ و همچنین طب سنتی می‌تواند باعث بهبود علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر گردد. این روش‌ها از گذشته مورد استفاده بوده‌اند و امروز نیز توسط متخصصان طب فیزیک و بعضا طب سنتی برای بیمار متناسب با شرایطش توصیه می‌گردد. 
استفاده از ماساژ درمانی به علت اثری که بر روی شل شدن عضلات می‌گذارد می‌تواند منجر به بهبود گرفتگی عضلانی و کاهش فشار عصبی بر روی طناب نخاعی و اعصاب محیطی مرتبط شده و در نتیجه باعث بهبود علائم تنگی کانال گردد. از طرف دیگر طب سوزنی می‌تواند منجر به ریلکس شدن عضلات گردند که عموما با انجام عمل ماساژ بهبود پیدا نمی‌کنند و کماکان در حالت انقباضی خود به سر می‌برد. 
نکته بسیار مهم این است که کلیه این روش‌ها می‌بایست توسط پزشک متخصص و فرد متبحر صورت پذیرند تا فرد دچار عوارض جانبی نشود. 

استفاده از کمربند طبی: 

کمربند طبی بیش از آنکه نقشی در درمان علائم تنگی نخاعی گردن داشته باشد می‌تواند از بدتر شدن تنگی در کانال جلوگیری کند. از این جهت استفاده از آن نیازمند آن است که پزشک متخصص برای بیماران تجویز کند. کمربند طبی می‌بایست به صورت پیوسته برای فرد مورد استفاده قرار گیرد و دوره‌هایی در طول روز این کمربند باز گردد تا از کاهش حرکت و انعطاف پذیری رباط‌های بین ستون مهره‌ها جلوگیری گردد. 
به طور کلی استفاده درست و منطقی از کمربند طبی می‌تواند سرعت بهبودی را تسریع بخشد و میزان التهاب ایجاد شده در طناب نخاعی ناشی از تنگی کانال را به شدت بهبود دهد.

ترکیبات گیاهی و سنتی:

همان طور که گفته شد یکی از روش‌های درمانی مناسب استفاده از ترکیبات گیاهی و طب سنتی می‌باشد. ترکیبات گیاهی و طب سنتی از گذشته برای بهبود دردهای عضلانی و دردهای عصبی مورد استفاده قرار گرفتند. امروز نیز علی رغم توسعه دانش پزشکی, بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی در کانال تمایل دارند تا از داروهای گیاهی و طب سنتی برای بهبود علائم تنگی مجرای نخاعی گردن و کمر خود استفاده کنند. 
اما نکته بسیار مهم این است که این درمان گیاهی به طور کلی به عنوان یک طب مکمل در کنار داروها و روش‌های درمانی طب نوین کارکرد دارد و خود به تنهایی قادر به بهبود درد و علائم ناشی از تنگی کانال نخاع نمی‌باشد. از این جهت بسیار مهم است که بیمار انتظار ویژه‌ای از روش‌های درمانی گیاهی و طب سنتی نداشته باشد و از آن‌ها صرفا به عنوان یک مکمل و کمک کننده به روش‌های درمانی اصلی استفاده کند. در چنین شرایطی درمان‌های گیاهی می‌تواند بسیار مفید و کارگشا باشد. 

جراحی:

برخی از روش‌های جراحی با کمترین عوارض تنگی در کانال عبارتند از:
  • روش جراحی فورامینوتومی
  • فیکسوتومی داخلی
  • روش همجوشی میانی کمری قدامی
  • روش هم‌جوشی میان کمری خلفی
  • همجوشی میان کمری جانبی
  • همجوشی ابزاری
در ادامه به توضیح این روش‌ها جهت درمان علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر می‌پردازیم.
  • روش جراحی فورامینوتومی: در این روش با استفاده از وسایل خاص جراحی، مسیر استخوانی خروج اعصاب از طناب نخاعی از میان سوراخ بین مهره‌ای و فورامین بزرگ‌تر شده و گشاد می‌گردد. این عمل جراحی عمدتا در کنار لامینوکتومی و یا لامینوتومی انجام می‌شود تا فضای مورد نیاز برای بهبود علائم تنگی مجرای نخاعی گردن و کمر میسر شود و عوارض استنوز مجرای نخاعی کاهش یابد.
  • فیکسوتومی داخلی: یکی از روش‌های جراحی به ویژه در بیماران مبتلا به آرتروز می‌باشد که در این روش بخشی از مفصل استخوانی که رشد زیادی کرده است و استیوفیت یا خاراستخوانی ایجاد کرده است، از درون ستون مهره‌ها جدا و از کانال نخاعی خارج می‌شود. 
  • روش همجوشی میانی کمری قدامی: در این روش مشابه روش لامینوکتومی با جای‌گذاری دیسک مهره‌ای یا پروتز، می‌باشد. استخوانی که منجر به آسیب و تنگی مجرای نخاعی شده است از درون ستون مهره‌ها خارج می‌شود و یک ساختار مصنوعی از جنس استخوان بد خود فرد، فلز و یا سایر ترکیبات دیگر به جای آن قرار داده می‌شود. این ساختار در ادامه به استخوان ستون مهرها فیکس می‌گردد تا فرایند همجوشی با مهره‌های مجاور را ایجاد نماید. به علت آن که محل ورود در این جراحی از ناحیه‌ی شکم می‌باشد. به آن همجوشی میان کمری از نوع قدامی گفته می‌شود.
  • روش هم‌جوشی میان کمری خلفی: این همجوشی مانند همجوشی قبلی می‌باشد که در آن با حذف دیسک و یا استخوان که منجر به ایجاد استنوز مجرای نخاعی شده است و جایگزینی آن با یک ساختار مصنوعی یا طبیعی مانند استخوان یا ساختار فلز مانند پلاتین فرایند همجوشی استخوانی صورت می‌گیرد. با این تفاوت که در این روش محل ورود ما نه از شکم بلکه از ناحیه کمر می‌باشد و عوارض تنگی مجرای نخاعی ناشی از آن کمتر می‌باشد.
  • همجوشی میان کمری جانبی: این روش همجوشی مانند روش جراحی همجوشی میان کمری خلفی می‌باشد و تفاوت خاصی با آن ندارد. در این روش نیز از ناحیه کمر وارد شده دیسک تخریب شده و یا استخوان تخریب شده خارج می‌گردد و به جای آن یک استخوان مصنوعی یک فلز یا پروتز دیگر قرار می‌گیرد و عمل هم روی آن انجام می‌شود با این تفاوت که این روش برخلاف روش میانه کمری خلفی دو طرفه نمی‌باشد و تنها در یک سمت ستون مهره‌ها صورت می‌پذیرد.
  • همجوشی ابزاری: این روش همجوشی مانند سایر روش‌های جراحی قبلی می‌باشد با این تفاوت که با استفاده از وسایل ویژه جراحی مانند قلاب, پیچ و غیره، پایداری ساختار همجوشی افزایش پیدا می‌کند. همانطور که مطالعه شد و توضیح داده شد, روش‌های متنوعی برای جراحی تنگی نخاعی وجود دارد که برای هر فرد کاربرد خاص خود را دارند. از این جهت مراجعه به پزشک متخصص جهت تشخیص بیماری استنوز مجرای نخاعی و اتخاذ بهترین روش درمانی امری ضروری و لازم است.
 

نتایج و عوارض بعد از درمان علائم تنگی نخاع گردن

زمانی که صحبت از عوارض و علائم تنگی مجرای نخاعی گردن می‌شود, حقیقت این است که بر اساس محل درگیری، عوارض استنوز مجرای نخاعی می‌تواند متفاوت باشد. نکته جالب دیگر این است که بسیاری از بیماران تنگی مجرای نخاعی در گردن و کمر را همراه با یکدیگر تجربه می‌کنند لذا عوارض ناشی از تغییر کانال نخاعی گردنی و کمری هر دوی آن‌ها در این افراد بروز پیدا می‌کند. 
به طور معمول عوارض استنوز مجرای نخاعی در افرادی بروز پیدا می‌کند که به مدت طولانی به علائم ناشی از درد کمر و تنگی مجرای نخاعی بی تفاوت بوده و اقدامی برای درمان آن نکرده اند. عمده این عوارض به صورت تشدید علائم استنوز مجرای نخاعی گردن و کمر می‌باشد. با این حال دوعارضه آن فلج نسبی دست در تنگی مجرای نخاعی گردنی و فلج ناحیه پا، اندام تحتانی و بی اختیاری ادراری و مدفوعی در استنوز مجرای نخاعی کمری می‌باشد. 
در صورت بروز هر کدام از موارد زیر جراحی تنگی مجرای نخاعی برای فرد یک مورد اورژانسی می‌باشد که می‌بایست در سریع‌ترین زمان ممکن صورت پذیرد چرا که در صورت بی‌توجهی و عدم درمان با آسیب دائمی نخاع و به احتمال زیاد فلج کامل فرد از ناحیه گردن و یا کمر به پایین همراه خواهد بود. 
از این جهت بسیار مهم است که علائم استنوز مجرای نخاعی شناخته شود تا از بروز عوارض تنگی کانال نخاع جلوگیری کرد. همانطور که گفته شد در صورت شناسایی تنگی مجرای نخاعی و درمان به موقع آن، این بیماری به راحتی درمان‌پذیر خواهد بود, در حالی که زمانی که عوارض آن مانند بی‌اختیاری ادرار و بی حسی و اختلال در حرکت در دست و پا رخ دهد معمولا شانس بهبودی فرد به مقدار بسیار بالایی کاهش پیدا کند.
همانطور که پیش‌تر گفته شد یکی از روش‌های درمانی استنوز مجرای نخاعی ، جراحی می‌باشد. با این وجود جراحی تنها برای ۵ تا ۶ درصد افراد مبتلا به تنگی کانال نخاع صورت می‌پذیرد. چرا که روش جراحی یک روش بسیار تهاجمی می‌باشد و علی‌رغم آن که توسط پزشکان متخصص و متبحر صورت می‌پذیرد می‌تواند عوارض متعددی بعد از جراحی تنگی مجرای نخاعی رخ دهد. برخی از مهم‌ترین این عوارض عبارتند از: 
  • خونریزی
  • عدم ادغام شدن مهره‌ها
  • عفونت
  • ترومبوز وریدی عمقی
  • شکستگی پیچ و مهره
  • رد پیوند
  • سندرم گذرا
  • درد مداوم
 

سخن پایانی

در این مقاله در مورد علائم تنگی کانال نخاعی گردن وکمر صحبت شد اینکه تنگی مجرای نخاعی یک بیماری شایع در تمامی افراد به ویژه افراد مسن می‌باشد. از طرفی، چنانچه به موقع تشخیص داده نشود می تواند با عوارض بسیار زیادی مانند فلج اندام های فوقانی و تحتانی همراه باشد. 
از مشکلات حادتر و اورژانسی ناشی از عدم درمان تنگی کانال گردن می‌توان به بی‌اختیاری ادرار و مدفوع اشاره کرد که نشان‌دهنده آسیب جدی و غیرقابل‌ برگشت به نخاع است. در صورت عدم مداخله درمانی، ممکن است فرد دچار عوارضی شود که توانایی حرکت و کیفیت زندگی او را به شدت کاهش داده و حتی در مواردی غیرقابل جبران باشد. به همین دلیل، درمان و تشخیص به‌موقع علائم تنگی کانال نخاعی در گردن بسیار مهم است تا از پیشرفت عارضه جلوگیری شود.
شما می‌توانید تحت نظارت متخصصان کلینیک ما تمرینات فیزیوتراپی خاصی را شروع کرده و با رعایت یک برنامه غذایی مناسب و تغییر در سبک زندگی به تدریج بهبودی خود را به دست آورید. ما قصد داریم به شما نشان دهیم که چگونه مراجعه به موقع به کلینیک و متخصصصان مجرب ما و پیگیری دقیق و منظم می‌تواند در مقابله با بیماری‌های پیچیده موثر باشد.
 
تماس و اخذ نوبت ویزیت با پزشک متخصص
دکتر فرزاد مریخ بیات

جراح و متخصص ارتوپدی – جراحی های فوق تخصصی دست و زانو