نکات مهم قبل و بعد "عمل دیسک کمر و تنگی نخاع" و خطرات آن

 

تاثیر "عمل دیسک کمر و تنگی نخاع"؛ آیا می‌دانید بی‌حسی ناگهانی پاها، ضعف عضلانی یا ازدست‌دادن کنترل ادرار می‌توانند نشانه‌های تنگی شدید کانال نخاع باشند؟ دکتر خوب برای تنگی کانال نخاع، کیست؟ این وضعیت در صورت عدم درمان به‌موقع، ممکن است غیرقابل‌برگشت شود! اما جای نگرانی نیست جراحی دیسک کمر و تنگی نخاع با روش‌های مدرن، می‌تواند شما را از خطر فلج نجات دهد! اگر این علائم را دارید، همین حالا اقدام کنید!

توصیه می‌شود قبل از تصمیم‌گیری برای انجام عمل جراحی عارضه نام‌برده‌شده، همه عوامل از جمله طول دوره نقاهت، مدیریت درد بعد از عمل تنگی نخاع و دیسک کمر، هزینه و سایر مسائل مربوط به آن در نظر داشته باشید. اگر درد آزاردهنده، شدید یا کلافه‌کننده‌ای را در بخش پایینی کمر، پاها یا لگن احساس می‌کنید، مراجعه به بهترین دکتر برای عمل دیسک کمر می‌تواند یکی از بهترین کارها برای درمان موفقیت‌آمیز و سریع عارضه‌های مفصلی باشد. با ما در ادامه مقاله همراه باشید.

 

 

 

یکی از شایع‌ترین مشکلات که ارتباط مستقیم با بیماری‌های ارتوپد دارد، دیسک مهره کمر و تنگی کانال نخاع می‌باشد که درد بسیار زیادی را از ستون فقرات تا پاهای بیمار ایجاد می‌کند. خوشبختانه گزینه‌های مختلف و پیشرفته‌ای از جانب پزشکان برای این بیماری در نظر گرفته می‌شود. 

مهم‌تر از همه این است که اگر این عارضه به درمان‌های کم تهاجم واکنشی نشان ندهد و مشکل دیسک در کمر برطرف نگردد، متخصص انجام عمل دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاعی را پیشنهاد می‌دهد. لازم است بدانید برای انجام عمل دیسک ناحیه کمر تکنیک‌های مختلفی وجود دارد که بیشتر آن‌ها کم‌خطر هستند و حدود 14 روز الی 28 روز بعد از عمل، می‌توانید به‌آرامی به انجام فعالیت‌های روزمره خود بپردازید.

تقریباً همه افراد در یک دوره از زندگی خود، دچار کمردرد شده‌اند که شایع‌ترین علت آن بروز دیسک مهره کمر در ستون فقرات است. خوب است بدانید ستون فقرات از مهره‌هایی به وجود آمده است که با پوشش‌های غضروفی گرد و ظریفی به نام دیسک پوشانده شده‌اند. 

این دیسک‌ها از یک‌لایه بیرونی سخت به نام آنولوس فیبروزوس و یک‌لایه داخلی نرم‌تر ژلاتینی به نام هسته پالپوس تشکیل شده‌اند. دیسک ناحیه کمر یک وضعیت پزشکی است که در آن فرد درد مبهم و خفیف تا یک درد تیز و شدید را در پشت بدن خود تجربه می‌کند که این درد تا ساق پا پخش می‌شود، به‌طوری‌که فعالیت‌های ساده روزانه بسیار دشوار یا حتی غیرقابل‌تحمل می‌شوند. 

بنابراین دانستیم که بین مهره‌های همه افراد دیسک وجود دارد. اما سوال این است که دیسک در کمر دقیقا کجاست. طبق تحقیقات به تعداد 5 دیسک بین مهره‌ای در مهره‌های کمری ما وجود دارد و با حرف اِل  که مخفف کلمه لومبار است، شناخته می‌‌شوند. مهره‌های کمر باوجود این نوع دیسک‌ها، از مشکلاتی مانند وارد شدن فشار بر روی یکدیگر یا ساییدگی نجات پیدا می‌کنند. 

به همین دلیل اگر این نوع دیسک‌ها آسیب ببینند، کمردرد ایجاد می‌شود. برای مثال زمانی که دیسک‌ها آسیب ببینند و فتق دیسک ایجاد شود، مایع نخاعی از کانال ستون فقرات خارج می‌شود که بر روی عصب‌های نخاع فشار زیادی وارد می‌کند. 

این مشکل در هر قسمتی از ستون فقرات بدن احتمال دارد رخ دهد که در مهره‌هایی پایین کمر بیشتر از سایر نقاط و در نزدیکی گردن کمتر ظاهر می‌شود در این حالت، فرد از کمردرد شدید رنج خواهد برد، البته در مواقعی نیز دیسک ناحیه کمر، سبب بروز درد نمی‌شود.  

تنگی کانال نخاع و دیسک مهره کمر به دلایلی چون بیماری‌های مختلف، حوادث که سبب آسیب شدید مهره‌های کمر شده یا افزایش سن (حدوداً بین افراد 30 تا 50 ساله) ایجاد می‌شود که اگر درمان‌های لازم سر وقت انجام نشود، علاوه بر ناتوانی و تشدید درد، قطعاً عوارض بسیار ناگواری مثل آسیب نخاع به طور دائم را در پی خواهد داشت. 

به همین علت است که اگر علائم دیسک ناحیه کمر داشتید که به مدت چندین هفته با اقدامات خانگی، دارودرمانی، حجامت، فیزیوتراپی، لیزر و... بهتر نشد و به عبارتی هر نوع تکنیک دیگری کارساز نبود یعنی حتی درد کمر به‌مرورزمان شدت یافت، ضروری است که برای انجام عمل دیسک ناحیه کمر و استنوز نخاعی خود را آماده کنید.

نام چند بیماری که سبب بروز دیسک در کمر و تنگی کانال نخاع می‌شوند

همان‌طور که می‌دانید دیسک ناحیه کمر و تنگی کانال نخاع یک پدیده شایع در افراد میان‌سال است، زیرا هر چقدر سن بالاتر می‌رود تحلیل‌رفتن دیسک‌های ستون فقرات نیز افزایش می‌یابد. از موارد دیگر که شانس ابتلا به دیسک مهره کمر را افزایش می‌دهد سیگار است. 

زیرا سیگار سطح اکسیژن موجود در خون را کم می‌کند و از جذب مواد مغذی لازم توسط بافت‌های مختلف بدن و ستون فقرات جلوگیری می‌کند، از همه مهم‌تر اضافه‌وزن است که سبب بروز این عارضه می‌شود. همچنین صدماتی که موجب شکستگی یا ترک مهره‌های کمر می‌شوند، مانند سقوط، تصادفات، زمین‌خوردن و... نیز از عوامل اصلی ایجادکننده دیسک ناحیه کمر هستند. 

علاوه بر موارد گفته شده، افرادی که در مشاغلی کار می‌کنند که نیاز به تلاش فیزیکی زیادی دارند، بیشتر مستعد دیسک در کمر هستند. بلندکردن جسم سنگین به طور مکرر، رانندگی مداوم، کشیدن، هل‌دادن، خم‌شدن به طرفین و پیچاندن ستون فقرات، نشستن‌های طولانی‌مدت یا ایستادن مداوم بدون تغییر وضعیت، خطر فتق دیسک و بالطبع دیسک ناحیه کمر را افزایش می‌دهد. 

ضمناً جراحی‌های قبلی در ناحیه کمر نیز ممکن است موجب تغییر در توزیع وزن و ساختار بدن شود که این مسئله یکی از عوامل ایجاد دیسک مهره کمر می‌باشد. همچنین اگر عضلات پشتی بدن ضعیف باشند قطعاً مانع از درست رفتن یا استوار ماندن ستون فقرات خواهند شد که فشار زیادی بر روی کانال نخاعی وارد می‌کنند و باگذشت زمان دیسک ناحیه کمر رخ می‌دهد. 

علاوه بر تمامی موارد گفته شده بیماری‌های بسیاری چون آرتروز، تومور، رشد استخوان اضافی در ستون فقرات یا خار استخوانی، رباط‌های ضخیم و... باعث تنگ شدن کانال نخاعی می‌شوند.

 

اصلی‌ترین و مهم‌ترین نشانه دیسک و تنگی کانال نخاع، کمردرد است که این درد هم‌زمان به پایین کمر و بالای کمر نیز پخش می‌شود. معمولاً مشکلات مربوط به دیسک در کمر و تنگی کانال نخاع با تکنیک‌های بدون جراحی برطرف می‌شوند. ولی زمانی که دیسک مزمن شود و درد آن با هیچ روشی تسکین نیابد، پزشک عمل جراحی را به بیمار توصیه می‌کند. 

از جمله موارد دیگری که باوجود آن‌ها عمل دیسک مهره کمر پیشنهاد می‌شود، موارد زیر هستند و عبارت‌اند از:

زمانی که عملکرد طبیعی مثانه و حتی روده با اختلالات زیادی مواجه شده است. 

علائم عصب‌های نخاعی پیش‌رونده شده و موجب ضعف و حتی بی‌حسی، گزگز یا فلجی در یک یا هر دو پا شده است. 

درد به‌قدری شدید است چه بیمار در راه‌رفتن عادی نیز دچار مشکل شده است و نمی‌تواند ساده‌ترین کارهایی که در طول روز انجام می‌داد را به‌درستی به پایان برساند. 

زمانی که بیمار در پاهای خود الل خصوص پشت زانو، احساس گرفتگی می‌کند. 

در مواقعی که دیسک خفیف است، احتمالاً هیچ علامتی را بیمار حس نکند، اما اگر زمان نشستن یا بلندشدن حس سوزن‌سوزن‌شدن در ناحیه کمر به او وارد شود یا به طور ناگهانی درد بیاید و برود، نشانه دیسک در کمر بوده که اگر با تکنیک‌های مختلف درمان نشود، دیسک خفیف نیز باید جراحی شود. 

برای انجام عمل دیسک کمر و تنگی نخاع به کدام دکتر مراجعه کنیم

اگر شما از تنگی کانال نخاع و دیسک مهره کمر رنج می‌برید، می‌توانید برای تشخیص علت آن به متخصص مغز و اعصاب یا متخصص ارتوپد مراجعه کنید. توجه داشته باشید که پزشک ارتوپد در جلسه اول شما را معاینه کرده و آزمایش‌های ضروری برای تشخیص علت کمردرد شما تجویز می‌کند. با تفسیر آزمایش‌ها به شما داروهای مناسبی را می‌دهد و سپس از شما می‌خواهد که 10 الی 20 جلسه دوره‌های فیزیوتراپی را انجام دهید.

 اگر روش‌هایی که متخصص ارتوپد به شما پیشنهاد می‌دهد، کارساز نبودند و اصلاً بهبودی در شما حاصل نگردید حتماً شما را به متخصص ستون فقرات و جراح مغز و اعصاب ارجاع می‌دهد. زیرا دیسک عارضه‌ای است که اعصاب را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و هنگامی که اعصاب ستون فقرات تحت‌فشار باشند، احتمال دارد که به‌شدت آسیب ببینند، بنابراین مراجعه به متخصص نورولوژیست یا مغز و اعصاب الزامی است. از طرفی احتمال دارد متخصص ارتوپد شما را به متخصص کایروپراکتیک نیز ارجاع دهد. 

 

عمل دیسک در کمر و عمل تنگی کانال نخاع انواع مختلفی دارد که هر کدام کاربرد جداگانه‌ای داشته و مشکلات دیسک‌های متفاوت را برطرف می‌کنند. بهتر است بدانید که پزشکان متخصص باتوجه‌به محل دیسک آسیب‌دیده، سن، شرایط کلی شخص، یک روش مناسب جراحی را برای بیمار تعیین می‌کند. در ادامه چند نمونه از جراحی دیسک را معرفی خواهیم کرد. 

عمل دیسککتومی: رایج‌ترین عمل تنگی کانال نخاع و عمل دیسک مهره کمر، دیسککتومی می‌باشد و وقتی که دیسک بر روی ریشه‌های عصبی ناحیه ستون فقرات فشار وارد می‌کند این جراحی برای بیمار در نظر گرفته می‌شود و در نهایت دیسک آسیب‌دیده برداشته می‌شود. 

عمل لامینکتومی دیسک: در این نوع عمل سوراخی در لامینا یا همان قوس مهره ایجاد می‌شود، متخصص توسط این سوراخ هرگونه فشاری را که بر روی عصب‌ها وارد می‌شود را کاهش می‌دهد. 

عمل دیسک مصنوعی: در جراحی دیسک مصنوعی پزشک از طریق بیهوش کردن بیمار عمل جراحی را به پایان می‌رساند. اگر مشکل بیمار در پایین کمر و فقط در یک دیسک باشد، این نوع عمل جراحی توصیه می‌شود که دیسک مصنوعی بجای دیسک ناسالم گذاشته می‌شود. اما هنگامی که بیش از یک دیسک آسیب‌دیده است و بیمار آرتروز یا پوکی‌استخوان دارد، اصلاً عمل دیسک مصنوعی توصیه نمی‌شود و باید نوع دیگری را پزشک تعیین کند. 

عمل آندوسکوپی دیسک در کمر:  این نوع روش جراحی یک نوع عمل جدید و کم تهاجمی بوده که عوارضی چون عفونت یا خونریزی کمی را به همراه دارد. در این روش متخصص با تجهیزات پیشرفته مانند دوربین آندوسکوپ محل دیسک آسیب‌دیده را مشاهده کرده و با ابزارهای به‌خصوصی دیسک آسیب‌دیده و یا معیوب را خارج می‌کند. 

 

تکنیک‌های گوناگونی برای عمل دیسک مهره کمر و استنوز نخاعی وجود دارد که در جزئیات با یکدیگر تفاوت دارند. درهرصورت اغلب عمل‌های جراحی مربوط به این مشکل چیزی در  حدود یک ساعت طول می‌کشد. در مرحله اول برای بیمار بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود و گاهی نیز عمل جراحی تحت بیهوشی کامل انجام می‌شود. 

در طول عمل جراحی، علائم حیاتی بیمار مانند فشارخون، ضربان قلب و مواردی ازاین‌قبیل توسط کادر درمان بررسی خواهند شد. متخصص در ناحیه کمر و قسمتی که آسیب‌دیده است، برش خیلی کوچکی را ایجاد می‌کند. در بعضی از روش‌ها، متخصص برای اطمینان‌یافتن از محل دیسک از اشعه ایکس استفاده می‌کند سپس قسمت آسیب‌دیده ترمیم یا جایگزین می‌شود. 

بعد از عمل حدوداً 28 روز الی 56 روز نیاز است که بیمار استراحت کند و ضمناً باید تلاش کند که کارهای روزانه خود را کاهش دهد و فقط تمرکز خود را برای مراقبت از خود و محل جراحی بگذارد. خوب است بدانید که جراحی دیسک در کمر گاهی اوقات ضروری بوده و مزیت‌های بسیار زیادی دارد که شامل؛ میزان موفقیت این نوع درمان حدود هشتاد درصد می‌باشد. بیمار می‌تواند بعد از 6 هفته و گذراندن دوران نقاهت به فعالیت‌های خود ادامه کم کم ادامه دهد.

 

جراحی دیسک و تنگی کانال نخاع نیز مانند سایر جراحی‌ها، طبق واکنش بدن بیمار به جراحی، مهارت پزشک و توان بدنی بیمار، عوارضی را خواهد داشت. به همین خاطر است که بسیاری از بیماران می‌ترسند و راه‌های غیرجراحی را برای معالجه دیسک در کمر خود انتخاب می‌کنند. 

از اولین مواردی که احتمال دارد بعد از جراحی رخ دهد، عفونت است. اگر بعد از عمل، محل برش و زخم عمل به‌خوبی ضدعفونی نشود، میکروب و باکتری به داخل زخم نفوذ کرده و در نتیجه عفونت در ناحیه جراحی شده ایجاد می‌شود. مورد دوم را می‌توانیم به عود بیماری بعد از انجام عمل جراحی اشاره کنیم. طبق تحقیقات حدود 5 درصد الی 15 درصد از افرادی که دیسک خود را جراحی کرده‌اند، مجددا دیسک در کمر آن‌ها پاره شده است و بیماری آن‌ها عود کرده است. 

آمبولی ریه نیز یکی از مسائل مهمی است که بعد از هر نوع جراحی احتمال دارد رخ دهد که جراحی دیسک نیز شامل این موضوع می‌شود. چون احتمال لخته‌شدن خون در داخل ریه بعد از جراحی بسیار بالا است. بعد از عمل جراحی ممکن است فرد دچار تکرر ادرار، بی‌اختیاری ادرار و یا یبوست شود که این مشکلات از عوارض موقت عمل تنگی نخاع و دیسک کمر محسوب می‌شوند. 

گاهی عمل دیسک در کمر بر روی بعضی از افراد بی‌اثر بوده و موفقیت‌آمیز نخواهد شد و باوجود این‌که پروسه عمل جراحی انجام شده است، از علائم‌ دیسک بیمار اصلاً کم نشده است. بنابراین در موارد بسیار اندک از عوارض این عمل، بی‌اثربودن آن است. 

در بعضی از بیماران، اگر متخصص تجربه کافی در خصوص عمل جراحی دیسک در کمر نداشته باشد، احتمال دارد به اعصاب کمر آسیب برساند که در این حالت نه‌تنها درد کمتر نمی‌شود بلکه شدت علائم چندبرابر خواهد شد. ولی شما باید توجه داشته باشید که این مشکلات ممکن است در یک فرد رخ ندهد ولی در بیمار دیگر ظاهر شود. 

آیا عمل دیسک مهره کمر و استنوز نخاعی جایگزین دارد؟

در زمان‌های قدیم تنها راه برای معالجه بیرون‌زدگی دیسک، فقط انجام عمل جراحی دیسک بود. ولی در حال حاضر با پیشرفت علم روش‌های مختلفی کشف شده است که می‌تواند دیسک در کمر را درمان کند. این مسئله که کدام یک از این تکنیک‌ها برای شما مناسب‌تر می‌باشد، پس از انجام آزمایش‌های مختلف و معاینه پزشک تعیین می‌شود. در متن زیر تعدادی از رایج‌ترین روش‌های جایگزین برای جراحی دیسک در کمر را به شما توضیح می‌دهیم. 

تزریق اوزون

یکی از راه‌حل‌های غیرتهاجمی برای معالجه این عارضه تزریق اوزون می‌باشد. هنگامی‌که دیسک دچار بیرون‌زدگی می‌شود، متخصص با استفاده از یک سرنگ که حاوی گاز اوزون است، مستقیماً به داخل دیسک در ستون فقرات تزریق می‌کند. چنین کاری می‌تواند موجب کاهش التهاب و حجم داخل دیسک شود. 

اوزون تراپی به علت اکسیدشدن پروتئین‌های گلیکوزیل برای معالجه دیسک در کمر و کمردرد اثرگذار است. پروتئوگلیکان‌ها نام دیگر این پروتئین است که در قسمتی از دیسک مهره کمر که حالت ژل‌مانند می‌باشد، قرار دارند. با این روش، حجم دیسک کاهش‌یافته در نتیجه فشاری که به عصب نخاع وارد می‌شود، کمتر شده و درد به وجود آمده از دیسک ناحیه کمر، کمتر یا از بین می‌رود. 

پلاسمای غنی از پلاکت

پلاسمای غنی شده می‌تواند موجب بهبودی دیسک مهره کمر شود، زیرا دارای فاکتورهای رشد است. در این روش، برای جمع‌آوری پلاکت از خون خود بیمار استفاده شده و سلول‌های خونی با دستگاه‌های پیشرفته از پلاسما جدا می‌شوند، بعد از این‌که تعداد پلاکت‌ها افزایش یافتند، دوباره همین پلاکت‌ها را به پلاسمای خون اضافه کنند.

پلاسمای جدید دارای مقدار پلاکت فراوانی است که غلظت زیاد از حد در خون دارند. بنابراین متخصص می‌تواند از این پلاسمای خون که غنی از پلاکت بوده در بخش‌هایی از بدن بیمار که آسیب‌دیده است، استفاده کند. برای مثال پلاسمای غنی از پلاکت برای بیرون‌زدگی دیسک ناحیه کمر بسیار مناسب می‌باشد. 

دیسکوژل

یکی از مدرن‌ترین روش‌های درمانی برای دیسک مهره کمر، تزریق دیسکوژل است. در این تکنیک الکل را با یک ماده مخصوص ترکیب کرده و با استفاده از یک لوله کوچک، ماده را بین دیسک‌ها تزریق می‌کنند که سبب حذف فضای ذخیره آب دیسک‌های بین مهره‌ای خواهند شد. 

در این حالت فشاری که به اعصاب نخاع وارد می‌شود، به‌شدت کمتر شده و در نتیجه دیسک. کمر نیز بهتر می‌شود. این روش هیچ‌گونه عارضه‌ای در پی نخواهد داشت و بدون بی‌حسی و سرپایی انجام می‌شود. 

تزریق استروئید اپیدورال

یکی از راه‌حل‌های کم تهاجم درمانی برای بیرون‌زدگی دیسک ناحیه کمر، تزریق استروئید اپیدورال توسط متخصصان است که به آن جراحی بسته دیسک مهره کمر نیز می‌گویند. این نوع تزریق در قسمت‌های نزدیک به محل بیرون‌زدگی دیسک باید انجام شود و اثر تسکین‌دهنده آن تا چند ماه است و به همین خاطر است که یک درمان قطعی برای دیسک ناحیه کمر محسوب نمی‌شود. 

متخصصان در موارد خاص فقط این تزریق استروئید اپیدورال را توصیه می‌کنند؛ زیرا انجام تزریق به تعداد دفعات زیاد موجب ضعیف‌شدن و تحلیل‌رفتن عضلات و استخوان‌های ستون فقرات می‌شود. اگر تزریق در کنار عمل جراحی هم‌زمان انجام شود، قطعاً می‌تواند اثرگذاری و دوام را افزایش دهد. 

 

قبل از عمل تنگی کانال نخاع و دیسک مهره کمر، بیمار باید چند مورد مهم را در نظر بگیرد. برای مثال ابتدا باید یک جلسه مشاوره با جراح ستون فقرات یا جراح مغز و اعصاب داشته باشد. هر نوع تست یا آزمایشی که متخصص قبل از جراحی تجویز می‌کند را باید انجام دهد. 

از آزمایش خون‌گرفته تا ام‌آرآی، الکترومیوگرافی، سی‌تی‌اسکن و... نتیجه این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کند بهتر عمل جراحی را انجام دهد. همچنین کارت شناسایی، اسناد و مدارک مربوط به بیمه، یک همراه را با خود به بیمارستان ببرید. 

بیمار باید حدود 14 روز قبل از عمل جراحی تنگی کانال نخاع از مصرف دخانیات و رقیق‌کننده خون دوری کند زیرا این‌ها سبب می‌شوند که خونریزی بیمار بسیار زیاد شده و روند بهبودی به مدت زمان طولانی‌تری ادامه داشته باشد. بیمار باید از شب قبل جراحی چیزی ننوشد و نخورد و حتماً باید ناشتا باشد. 

خوب است هر دارویی را که مصرف می‌کند در روز عمل همراه خود داشته باشد. پرستار یا پزشکان می‌توانند بیمار را در خصوص مصرف این داروها راهنمایی کنند تا تداخلی با داروهای بی‌هوشی یا بی‌حسی عمل جراحی نداشته باشند. 

در دوران نقاهت عمل تنگی کانال نخاع و دیسک ناحیه کمر چه کارهایی باید انجام داد

پزشک بعد از انجام عمل جراحی توصیه‌هایی را به بیمار گوش‌زد می‌کند تا در دوران نقاهت آن‌ها را رعایت کند و بعد از عمل جراحی در جلسات مختلف نزد متخصص رفته تا شاهد پیشرفت وضعیت خود شود. به‌عنوان‌مثال متخصص تأکید دارد که بیمار بعد از عمل باید پاهای خود را در حالت خوابیده به طور دائم حرکت دهد. با این کار خون در داخل عروق لخته نخواهد شد و در نتیجه آمبولی ریوی نیز رخ نخواهد داد. 

همچنین توصیه می‌شود که بیمار تا 5 روز بعد از عمل به حمام نرود تا محل جراحی جوش بخورد و احتمال این‌که عفونت رخ دهد، به حداقل ممکن برسد. در بیشتر مواقع پزشک برای ثابت نگه‌داشتن ستون فقرات بیمار، استفاده از کمربند طبی را توصیه می‌کند. 

بعد از انجام انواع مختلف عمل جراحی برای دیسک مهره کمر، پزشک به مدت یک الی دو هفته توصیه می‌کند که محل پانسمان شود تا هیچ آلودگی بر روی زخم ننشیند. بنابراین وظیفه بیمار این است که طبق دستور پزشک محل پانسمان را روزانه یا یک روز در میان با سرم شستشو یا بتادین ضدعفونی کند. 

همچنین توصیه می‌شود که بیمار بعد از جراحی، سیگار، قلیان و مواردی ازاین‌قبیل را مصرف نکند زیرا این موارد موجب می‌شوند که محل زخم دیرتر ترمیم شود. ضمناً نیاز است که بیمار در دوران نقاهت رژیم غذایی مقوی را در وعده‌های غذایی روزانه خود بگنجاند.

بعد از عمل جراحی، به‌احتمال زیاد محل جراحی شده دچار درد خفیفی می‌شود که این مسئله امری طبیعی است. پزشک برای تحمل درد به بیمار داروهای مختلفی را تجویز می‌کند که بیمار باید علاوه بر داروهای آنتی‌بیوتیک، داروهای مسکن را نیز راس ساعت با دوز مشخص شده مصرف کند. بیمار باید یاد بگیرد که بعد از عمل جراحی چگونه بنشیند یا استراحت کند و چگونه بخوابد. 

همچنین مهم است که اجسام سنگین را بلند نکند زیرا به محل جراحی فشار وارد می‌شود و خطرناک است. در نهایت بیمار باید به علائم خود توجه کند و اگر محل جراحی شده خونریزی شدیدی داشته باشد یا سرگیجه‌های غیرنرمال به سراغ فرد بیاید، باید فوراً به اورژانس برود. 

 

هزینه و پوشش بیمه عمل دیسک کمر و تنگی نخاع برای هر فردی متفاوت است و این مسئله به عوامل گوناگون بستگی خواهد داشت. اولین مورد مربوط به نوع بیمه است، بعضی از بیمه‌های درمانی هزینه عمل جراحی را به طور کامل بر عهده گرفته و برخی دیگر به طور جزئی مقداری از هزینه عمل جراحی را پرداخت می‌کنند. 

گاهی نیز که فرد تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نمی‌باشد باید هزینه را به طور آزاد حساب کند. بااین‌حال اگر تحت پوشش بیمه هستید خوب است قبل از انجام عمل جراحی، با بیمه‌گذار خود صحبت کنید تا اطلاعات بیشتری دراین‌خصوص کسب کنید. 

علاوه بر پوشش بیمار، نوع جراحی دیسک ناحیه کمر، مدت زمانی که بیمار در بیمارستان بستری است، نوع بیمارستان که خصوصی از دولتی هزینه بیشتری دریافت می‌کند و همچنین تجربه و تخصص جراح متخصص بر هزینه نهایی تاثیر خواهند گذاشت. 

این مسئله واضح است که جراحان متبحر هزینه بیشتری را از بیمار دریافت می‌کنند زیرا نتیجه عمل قطعاً موفقیت‌آمیز خواهد شد. البته باید هزینه آزمایش‌ها و تست‌های مختلف که قبل از عمل باید انجام شود و هزینه مراقبت بعد از عمل نیز باید در نظر گرفته شود. 

 

در این مقاله نتیجه می‌گیریم یکی از مشکلات شایع در ستون فقرات، دیسک مهره کمر است و افراد زیادی را درگیر می‌کند که باید به‌موقع درمان آن شروع شود حتی اگر شدت خفیفی داشته باشد. انواع درمان‌های مختلفی که برای این بیماری در نظر گرفته می‌شود؛ مانند فیزیوتراپی، دارودرمانی، حرمت ورزشی، حجامت، کایروپراکتیک، لیزر و مهم‌تر از همه عمل دیسک کمر و تنگی نخاع است که آخرین راه‌حل برای رفع این عارضه پیشنهاد می‌شود. 

آیا می‌دانید بی‌حسی ناگهانی پاها، ضعف عضلانی یا ازدست‌دادن کنترل ادرار می‌توانند نشانه‌های تنگی شدید کانال نخاع باشند؟! این وضعیت در صورت عدم درمان به‌موقع، ممکن است غیرقابل‌برگشت شود! اما جای نگرانی نیست عمل تنگی نخاع و دیسک کمر با روش‌های مدرن، می‌تواند شما را از خطر فلج نجات دهد! اگر این علائم را دارید، همین حالا اقدام کنید!

اگر شما نیز دچار دیسک ناحیه کمر یا تنگی کانال نخاع شده‌اید، توصیه می‌کنیم کلینیک ما را برای تشخیص و درمان دیسک ناحیه کمر انتخاب کنید، تا زیر نظر بهترین متخصصان سلامتی ستون فقرات خود را به دست آورید.